Srebrne próby 800, owalne puzderko na biżuterię ze zdejmowaną pokrywką o gładkiej powierzchni z drobnymi poziomymi prostolinijnymi profilami , rytowane na górnym i dolnym brzegu. Doskonały przedstawiciel późnego Art Deco i włoskiego wschodzącego powojennego modernizmu. Mimo niewielkich rozmiarów i zwiewnej stylistyki waży 141 g. Po środku umiejscowiony owalny gładki kartusz na okolicznościowy monogram. Bardzo eleganckie z przeznaczeniem na drobną biżuterię, wspaniale zachowane bez jakichkolwiek ubytków i oznak użytkowania. Ozdoba toaletki. Wytworny prezent urodzinowy, imieninowy, rocznicowy dla wybranki serca. Wyjątkowy i luksusowy prezent dla Pani domu.

Historia:

Puzderko – pierwotnie puzdro / skrzynka lub pudło z przegródkami, zwykle z zamkiem, okuciami i uchwytami, używane dawniej do przechowywania różnych przedmiotów, zwłaszcza w czasie podróży. Z biegiem czasu ewaluowało na z początku w proste zamykane małe pudełka na damskie bibeloty dalej przekształciły się w różne użytkowe małe damskie podróżne zamykane pudełka, skrzyneczki, tuby, zawieszki na szyję, szkatułki o różnych kształtach , niejednokrotnie jako małe dzieła sztuki do przechowywania biżuterii, kosztowności, pachnideł, soli trzeźwiących. Często zdobione drogimi kamieniami, monetami, wykonywane w srebrze , złocie. Źródło : Wikipedia, słownik PWN

Art Deco - styl ten pojawił się w Europie na przełomie lat 20/30 XX wieku i trwał aż do momentu wybuchu II Wojny Światowej. Nurt Art Deco zapoczątkowała paryska wystawa Międzynarodowa Wystawa Sztuk Dekoracyjnych i Przemysłu Współczesnego (Exposition Internationale des Arts Decoratifs et Industriels Modernes). Zaprezentowano tam bowiem zupełnie nowoczesne projekty w każdej dziedzinie sztuki, które znacznie różniły się od panującej secesji. Głównymi założeniami Art Deco były proste i geometryczne kształty, funkcjonalność w użytkowaniu i kontrastowe kolory. Artyści zaczęli łączyć srebro lub złocony brąz z drewnem (np.: hebanowym) lub kością słoniową. Tendencje te skrajnie odbiegają od bogatego wzornictwa secesyjnego.

Źródło: Wikipedia

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1918-1975, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Anglii początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.