Srebrna próby 800, włoska, cukiernica kryta z pokrywką zdejmowaną, stojąca na eleganckiej okrągłej nóżce. Wspaniały, nietuzinkowy design, prostota formy, minimalistyczne zdobienia detali połączone z finezyjną, lekką, nowożytną formą i kształtem włoskiej bujnej postmoderny. Całość gładka, wydawałoby się lekka ale ważąca 191 gram. Finezyjny jakby mistrzowskie maźniecie pędzla górny chwyt pokrywki - co ciekawe i wyjątkowe cechowany próbą srebra i Twórcy. Forma przemyślana w każdym detalu - pomimo braku chwytów bocznych łatwa do przenoszenia/podawania. Delikatna i elegancka ozdoba stolika kawowego, deserowego i saloniku wypoczynkowego. Dopełnienie eleganckich i dystyngowanych wnętrz jak i stylowych gabinetów. Luksusowy, ale i praktyczny prezent okolicznościowy dla każdej Pani i Pana domu. „Urocza i ponadczasowa pamiątka” dla dzieci i rodziców solenizantów, urodziny, imieniny oraz ceremonie kościelne: chrzciny, Komunie Święte. Niezwykła w każdym calu i w całości. Wyjątkowe XX wieczne praktyczne i użytkowe dzieło sztuki. Marzenie posiadania i cieszenia się jej widokiem !!!

Historia:

De & Re & C S.d.f. - pracownia powstała we Florencji w połowie XX wieku. Usytuowana w centrum miasta przy Via del Ronco 11. Punca 370 FI została zarejestrowana 19 lipca 1961 i obowiązywała do 31 grudnia 1971. Punce używane we Włoszech w latach (1944 – 1970) miały kształt wieloboku i zawierały numer identyfikujący złotnika oraz nazwę prowincji, oznaczoną dwoma literami.

Źródło: www.silvercollection.it

Postmodernizm – lata 60/80-te XX wieku: nazywany powszechnie w Europie postmoderna, narodził się we Włoszech, styl ten opierał się na kwestionowaniu założeń dotyczących logiki, prostoty i porządku. Powszechne było odwoływanie się do symbolizmu, co wynikało z przekonania, że ludzie lepiej odbiorą wzornictwo jeśli przedmioty będą niosły za sobą symboliczną treść. Często forma wyrobów użytkowych nie podążała za ich funkcją. W latach 80-tych postmodernizm włoski przyjął nazwę transavanguardia.

Źródło: Wikipedia

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1918-1975, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Angli początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.