Biały Kruk !!! Żyrandol Grande Model ze słynnej francuskiej pracowni Freres Muller – wspaniały, unikalny reprezentant francuskiej secesji z około 1910 roku. 2-poziomowy, 13 punktów świetlnych, 12 kloszy + ampla – wszystkie sygnowane i ze szkła barwionego warstwowo. Wyjątkowo bogaty, wspaniała ażurowa, kuta metaloplastyka, wspaniała, pełna secesja francuska.

Część górna żyrandola: duża ażurowa, zdobiona kiściami winogron, okrągła rozeta, połączona z 6 giętymi ramionami z uchwytami, do których zamocowano 6 zdobnych kloszy stanowiących pierwszy - najwyższy poziom oświetlenia. Z górnej rozety odchodzący ku dołowi mały pośredni odwrócony kosz pośrednio łączący się z 6 długimi metalowymi ramionami tworzącymi główny ażurowy szkielet żyrandola. W pośrodku konstrukcji wspaniałe zdobienia liśćmi winnymi i kiściami winogron.

Część dolna żyrandola : wieloelementowa bogato zdobna konstrukcja - metaloplastyka łącząca się z drugim dolnym poziomem oświetlenia: 6 kloszami mocowanymi do długich metalowych ramion oraz wielką ampla okutą w metalowy pierścień z kołnierzem i mocowaną również do głównych ramion konstrukcji.

Klosze górne jak i dolne o fantazyjnej falbankowej krawędzi, charakterystycznej dla pełnej rozkwitu secesji.

Ampla w podobnej szacie kolorystycznej na wzór kloszy, barwionych odcieniami miodowo-pomarańczowymi, białymi z domieszkami zieleni i brązu.

Technologia doboru komponentów kolorystycznych była najwyższą tajemnicą pracowni i twórców. Pięknie prezentuje się przy zgaszonym, zapalonym świetle, ożywia każde wnętrze zmieniając barwę wraz z czasem świecenia. Zarówno dzięki wyjątkowej barwie szkła i metaloplastyce nie stworzono dwóch identycznych wyrobów. Żyrandol stworzony do dużych, pięknych zdobnych salonów, reprezentacyjnych pomieszczeń, przestronnych gabinetów. Nadaje wnętrzom wytworność, szyk i znamiona luksusu oraz wyrafinowanej elegancji. Żyrandol, który roztacza uroki Starej Wspaniałej i Niepowtarzalnej Francji początku XX wieku.

Historia:

Pracownia Frères Muller (Braci Muller) istniała od 1895 roku aż do pierwszej wojny światowej. Zanim jednak powstała, cała rodzina Mullerów składająca się z dziewięciu braci i jednej siostry znalazła zatrudnienie w pracowniach szkła w okolicach Luneville. Dwóch braci: Desirè i Eugene pracowali u Emilla Galle, gdzie zdobyli fach i poznali największe tajniki słynnego Twórcy przy wspólnym tworzeniu jego dzieł. Jako, że byli równie utalentowani, zdobyli się na otwarcie swojej własnej pracowni w Luneville i opracowanie podobnej a zarazem innej techniki obróbki szkła. Ich nowatorskie jak na tamten czas eksperymenty pozwoliły przerodzić się tej rodzinnej wytwórni w pracownię produkującą wysokiej jakości wazony i lampy. Każdy klosz był robiony ręcznie i sygnowany co obecnie znacznie podnosi jego wartość. Niestety czas wojny spowodował zamknięcie fabryki. Rodzeństwo rozproszyło się po Francji a cześć zginęła. Jednak w roku 1920 rodzeństwo powróciło do pomysłu wspólnej pracy. Przejęli wytwórnię szkła w Luneville i ją rozbudowali. W tym okresie tworzone były wyroby szklane na bardziej przemysłową skalę i głównie w stylu Art Deco, choć wyroby secesyjne również się zdarzały, jednak w mniejszych ilościach. Ostatecznie wielki kryzys ekonomiczny w Ameryce w latach 30. XX wieku zmusił Mullerów do zamknięcia rodzinnego biznesu. Pozostałe obecnie żyrandole stanowią ważny eksponat dla miłośników sztuki i antyków.

Źródło: http://www.glass-wiki.net/Muller-Freres.ashx

Secesja we Francji - Głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. W stolicy działał czołowy architekt francuskiego Art Nouveau - Hector Guimard, znany przede wszystkim jako twórca wejść do stacji paryskiego metra. Wykonane fabrycznie z żelaza pomalowanego na zielono, oparte są na bujnych, płynnych liniach. Wznosił także kamienice i pałace (np. Castel Béranger, 1894-8) i budynki publiczne (np. sala w Humbert de Romans, 1902, z wyeksponowaną stalową konstrukcją). W Paryżu działał również najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, René Lalique. Okres secesji przyniósł szczególny rozkwit sztuki plakatu. Jednym z ojców współczesnego plakatu był Jules Chéret, operujący żywą kolorystyką, niezwykłymi krojami pisma i uproszczonym rysunkiem, drugim - Henri de Toulouse-Lautrec. Natomiast w Nancy tworzył Émile Gallé, działający na polu meblarstwa i szklarstwa. Szczególnym zainteresowaniem darzył przyrodę, a zwłaszcza rośliny. Zbierał je i hodował, czerpiąc z nich inspirację do tworzonych dzieł. W swoich wyrobach szklarskich stosował różne techniki i kształty naczyń. Dzięki własnym metodom barwienia szkła uzyskał szeroką gamą kolorów, stosując przede wszystkim odcienie mleczne i matowe.