Srebrny pr.800 komplet 2 wytwornych 3-ramiennych świeczników, włoski modernizm, Florencja. Podstawa kolista, w kształcie lekko wyniesionej ku górze kopuły, profilowana. Wizualnie wydają się lekkie i zwiewne w rzeczywistości o wadze ponad 0,4 kg. Cześć świetlna o budowie liniowej. Na profilowanej nodze, z boków dwa ramiona z kielichami na świece. Środkiem wyniesiony trzeci kielich. Boczne ramiona stylizowane na miękkie woluty dłutowane wzdłużnie. Całość gładka, elegancko polerowana. Doskonałe wyczucie linii i rytmu obrazu.

Wyjątkowa i ponadczasowa ozdoba salonów, wytwornych stołów i buduarowych toaletek. Po zapaleniu świec srebrne lśniące świeczniki nadają pomieszczeniom niepowtarzalny czar i klimat a otoczenie staje się ciepłe i klimatyczne. Luksusowe gadżety męskich salonów cygar i dystyngowanych gabinetów !!!

Historia:

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1918-1975, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Angli początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.