Srebrne próby 835 szczypce / nożyce do ciast i ciasteczek, ze słynnej niemieckiej pracowni Christoph Bach. Uchwyty na palce bogato zdobione ornamentem florystycznym z aplikacjami koszy obfitości. Ażurowe zdobne łopatki do chwytania, nakładania słodkości. Środek zdobią dwie piękne gałązki rozwiniętych kwiatów róży z Hildesheim.

Stylowe, eleganckie, doskonale zdobią stół w salonie, jadalni. Niezbędnik Pani Domu podczas deserów i koktajlowych spotkań. Gustowny, elegancki i unikalny prezent dla każdego domu i dla każdej okazji. Wytworny upominek wizytowy dla Pani Domu

Historia:

Christoph Bach - rozpoczął działalność w 1920 w Ellmendingen, niedaleko Phorzheim (miasta słynącego z produkcji biżuterii). Jego pierwsze wyroby inspirowane były słynną różą z Hildesheim. Mała pracownia szybko przekształciła się w dużą, rodzinną firmę.

Po śmierci założyciela firma została przejęta przez bratanka i żonę Ilse Werner Heinkel, którzy rozsławili ją na skalę międzynarodową.

W 1986 roku do firmy dołączył Achim Heinkel i przekształcił ją z producenta sztućców na mistrzowski zakład złotniczy oraz renowacyjny.

Róża z Hildesheim - legendarny krzew dzikiej róży rośnie jak mówi legenda już ponad 1000 lat i mimo wojennych zniszczeń zawsze odrastał ze zgliszczy. Uważany za najstarszy krzew różę na świece, symbolizuje siłę i pomyślność. Mówi się, że do 1970 nie było domu w Niemczech, który nie posiadał kompletu sztućców z Różą z Hildesheim

Źródło: www.heinkel-silberschmiede.de

Dekoracja ażurowa - sposób powstawania: na srebrnej blasze rysowany jest ornament, który następnie wycinany jest przy pomocy specjalnych narzędzi. Ważne, aby przy wycinaniu powstały prześwity. Jednym ze sposobów dekoracji ażurowej jest umieszczenie wyciętego fragmentu na gładkim tle co przypomina metalową koronkę. Najtrudniejszym elementem tej techniki jest obróbka krawędzi. Ornament należy otoczyć metalową taśmą. Tak przygotowaną formę można również umieścić na powierzchni danego przedmiotu, aby ażur odcinał się od tła.

Źródło: Dzieje wyrobów ze srebra od starożytności do lat 50-tych XX wieku, Arkady, str. 83

Secesja w Niemczech (Jugendstil): Niemcy były jednym z ważniejszych ośrodków sztuki secesyjnej, mimo że ten styl dotarł do tego kraju dość późno, po Anglii, Francji czy Belgii. Styl niemieckiej secesji uchodzi za najbardziej eklektyczny.

Za moment początkowy Jugendstil uważa się rok 1896, kiedy to powstało pismo „Jugend”, które było głosem młodzieży oraz ich buntu przeciwko utartym i nudnym formom klasycystycznym. W magazynie ilustrowane były nowe formy i techniki zdobień. Pismo było wydawane w Monachium. W tym samym mieście znajduje się zrekonstruowany budynek zbombardowanego w czasie wojny zakładu fotograficznego „Elvira” – perły niemieckiej secesji, którego główna fasada nawiązuje do motywu fal morskich lub smoka. Jego projektantem był August Endell.

Po Monachium Jugendstil przeniósł się do Berlina - drugiego ośrodka kulturalnego Niemiec. Nowe idee były uwielbiane przez społeczeństwo i wkrótce dzieła niemieckich twórców secesyjnych stały się widoczne w całym kraju. Ślady niemieckiej secesji architektonicznej widoczne są także w Polsce: w Trzebiechowie znajduje się sanatorium "fizjoterapeutyczno-dietetyczne", zaprojektowane w malowniczym stylu historyzującym przez architekta z Zwickau Maxa Schindlera z wnętrzami zaplanowanymi przez Henry’ego van de Velde, przebywającego na dworze księcia von Sachsen-Weimar-Eisenach w Weimarze jako eksperta w sprawach sztuk pięknych.

Secesyjny styl w architekturze wkrótce został zaadaptowany również przez ówczesnych niemieckich artystów sztuki zarówno użytkowej jak i wystawienniczej.

Źródło: Wirtualne Muzeum Secesji : http://www.muzeumsecesji.pl/przewodnik55.html