Kategorie E-Sklepu

Łopatka do ciasta z Różą z Hildesheim, srebrna, Niemcy – sztuka świata

We have CMS-provided images

Łopatka do ciasta z Różą z Hildesheim, srebrna,  Niemcy – sztuka świata

Łopatka do ciasta z Różą z Hildesheim, srebrna, Niemcy – sztuka świata

Srebrna pr.800 łopata do ciasta/tortów.  Rękojeść smukła, ażurowa, design gałązki słynnej róży. Nabierak stylizowany na liść. Możliwość wykonania grawerki. Eleganckie, niezbędne i praktyczne akcesorium każdej Pani domu. Doskonały prezent na każdą okazję.

3-00202-21-03

Przedmiot sprzedany

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotuŁopatka do ciasta z Różą z Hildesheim, srebrna, Niemcy – sztuka świata
Numer katalogowy3-00202-21-03
KategorieSrebra Antyczne; Sztućce
Ocena użytkowaSztuka użytkowa – do natychmiastowego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
Krótka charakterystykaSrebrna pr.800 łopata do ciasta/tortów.  Rękojeść smukła, ażurowa, design gałązki słynnej róży. Nabierak stylizowany na liść. Możliwość wykonania grawerki. Eleganckie, niezbędne i praktyczne akcesorium każdej Pani domu. Doskonały prezent na każdą okazję.
Kraj wytworzeniaNiemcy
Najprawdopodobniej Niemcy
Okres w sztuceSztuka świata
Sztuka świata – stylizacja niemieckiej pełnej secesji Jugendstil, z elementami klasycystycznymi.
MateriałSrebro, punca próba 800, znak pracowni puncy nieznany
Technika kreacjiSrebro ręcznie cyzelowane, odlewane, repusowane, gięte.
Stan zachowaniaBardzo dobry. Srebro zostało oczyszczone z patyny.
Wysokość4 cm
Szerokość20 cm
Głębokość5 cm
Waga42 g

OPIS PRZEDMIOTU

Srebrna próby 800 łopatka do ciasta z nieznanej pracowni (brak odczytu pracowni z puncy). Nabierak stylizowany na liść, cyzelowany na powierzchni na wzór żył przenikających liście, u nasady zdobiony piękną aplikacją trzech połączonych wolut. Rękojeść smukła, ażurowa, o designie gałązki słynnej róży z Hldesheim.

Możliwość wykonania okolicznościowej grawerki lub monogramu. Wytworna, elegancka i praktyczna dla Pani domu. Niezbędne domowe akcesorium. Doskonały luksusowy prezent wizytowy dla Pani Domu ale i na każdą okazję.

Historia:

Róża z Hildesheim - legendarny krzew dzikiej róży rośnie jak mówi legenda już ponad 1000 lat i mimo wojennych zniszczeń zawsze odrastał ze zgliszczy. Uważany za najstarszy krzew różę na świece, symbolizuje siłę i pomyślność. Mówi się, że do 1970 nie było domu w Niemczech, który nie posiadał kompletu sztućców z Różą z Hildesheim.

Źródło: Wikipedia

Dekoracja ażurowa - sposób powstawania: na srebrnej blasze rysowany jest ornament, który następnie wycinany jest przy pomocy specjalnych narzędzi. Ważne, aby przy wycinaniu powstały prześwity. Jednym ze sposobów dekoracji ażurowej jest umieszczenie wyciętego fragmentu na gładkim tle co przypomina metalową koronkę. Najtrudniejszym elementem tej techniki jest obróbka krawędzi. Ornament należy otoczyć metalową taśmą. Tak przygotowaną formę można również umieścić na powierzchni danego przedmiotu, aby ażur odcinał się od tła.

Źródło: Dzieje wyrobów ze srebra od starożytności do lat 50-tych XX wieku, Arkady, str. 83

Secesja w Niemczech (Jugendstil): Niemcy były jednym z ważniejszych ośrodków sztuki secesyjnej, mimo że ten styl dotarł do tego kraju dość późno, po Anglii, Francji czy Belgii. Styl niemieckiej secesji uchodzi za najbardziej eklektyczny.

Za moment początkowy Jugendstil uważa się rok 1896, kiedy to powstało pismo „Jugend”, które było głosem młodzieży oraz ich buntu przeciwko utartym i nudnym formom klasycystycznym. W magazynie ilustrowane były nowe formy i techniki zdobień. Pismo było wydawane w Monachium. W tym samym mieście znajduje się zrekonstruowany budynek zbombardowanego w czasie wojny zakładu fotograficznego „Elvira” – perły niemieckiej secesji, którego główna fasada nawiązuje do motywu fal morskich lub smoka. Jego projektantem był August Endell.

Po Monachium Jugendstil przeniósł się do Berlina - drugiego ośrodka kulturalnego Niemiec. Nowe idee były uwielbiane przez społeczeństwo i wkrótce dzieła niemieckich twórców secesyjnych stały się widoczne w całym kraju. Ślady niemieckiej secesji architektonicznej widoczne są także w Polsce: w Trzebiechowie znajduje się sanatorium "fizjoterapeutyczno-dietetyczne", zaprojektowane w malowniczym stylu historyzującym przez architekta z Zwickau Maxa Schindlera z wnętrzami zaplanowanymi przez Henry’ego van de Velde, przebywającego na dworze księcia von Sachsen-Weimar-Eisenach w Weimarze jako eksperta w sprawach sztuk pięknych.

Secesyjny styl w architekturze wkrótce został zaadaptowany również przez ówczesnych niemieckich artystów sztuki zarówno użytkowej jak i wystawienniczej.

Źródło: Wirtualne Muzeum Secesji : http://www.muzeumsecesji.pl/przewodnik55.html

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Źródło : Wikipedia