Srebrna próby 900, ponad 100-letnia, dekoracyjna, kulista, misa/patera/żardiniera, bogato zdobiona dodatkowo wewnętrz złocona. Wspaniały, rzadki reprezentant secesji w rozkwicie, najprawdopodobniej pochodzenia iberyjskigo. Z dwóch przeciwległych stron repusowana motywami florystycznymi oraz ozdobną aplikacją wiązanek kwiatów spojonych z bocznymi powierzchniami patery. Dekoracyjne zwieńczenie górną miękką falistą linią wraz z niepowtarzalną ornamentyką trzciny wodnej. Całość tworzy wrażenie fal wodnych wraz z pływającymi kwiatami wodnymi. Misa osadzona na oryginalnym wieńcu z liści i opartym na sześciu nóżkach zbudowanych z połączonych liści. Wspaniała ozdoba środka stołu , na owoce, słodycze itp. Unikalny design i stylistyka bardzo rzadki i niespotykany przedmiot. Luksusowy przedmiot na nietuzinkowy prezent okolicznościowy dla wytwornej Pani domu, jubileuszowy lub ślubny elegancki upominek pamiątkowy. Pewna lokata kapitału na lata i dla pokoleń.

Historia:

Żardiniera- (fr. jardinière) – pierwotnie półka lub wydłużony stolik z zagłębionym blatem przeznaczone na rośliny / kwiaty doniczkowe, popularna we Francji od 2. połowy XVIII wieku do połowy XX wieku.

Źródło : Wikipedia

Secesja – kierunek w sztuce ukształtowany na przełomie XIX i XX wieku. Secesja jako styl zrywała z dotychczas panującym historyzmem, uważając, że stanowi on tylko imitację wcześniejszych trendów. Artyści chcieli nowego stylu, którego wpływy widoczne byłyby również w sztuce użytkowej i zdobnictwie.

Za podstawowe cechy secesji uważa się charakterystyczną linię - giętką, płynną i ruchliwą oraz bogatą ornamentykę, zwłaszcza roślinno-zwierzęcą. Artyści secesyjni sięgali też chętnie po elementy typowe dla sztuki orientalnej.

W dziełach zwracała uwagę fantazja, a twórcy prześcigali się z kreowaniu nowych i bardziej wyróżniających się form.

Secesja znalazła podatny grunt w całej Europie, a jej główne ośrodki znajdowały się w Anglii, Francji, Austrii, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech.

Źródło: Wikipedia

Secesja w Hiszpanii - głównym ośrodkiem w Hiszpanii była Barcelona, a czołowym twórcą - Antoni Gaudí. Jego twórczość była mieszaniną różnorodnych stylów, która z czasem zyskała odrębny, oryginalny charakter, po części secesyjny. Jego wczesne dzieło, Casa Vicens (1878-80), otrzymało secesyjne ogrodzenie z żelaza, oparte na motywach roślinnych (palmy, lotos) i krzywych liniach. Wężowate kraty umieścił w portalach pałacu Güell (1885-9). Park Güell ozdobił niezwykłymi budowlami. Wzniósł wreszcie dwie kamienice - Casa Batlló i Casa Mil� - o falistych, rozkołysanych fasadach, pozbawionych niemal zupełnie prostych linii. Druga z nich porównywana była do zastygłej lawy, piaszczystych wydm, wypłukanych skał czy rozkołysanego morza. Na jej dachu architekt umieścił fantazyjne kominy. Dziełem jego życia stała się Sagrada Família, którą trudno zaklasyfikować w ramy jakiegoś stylu. Po części neogotycka, po części secesyjna, zwieńczona czterema wieżami, przywodzącymi na myśl zarówno kubizm, jak ekspresjonizm.

Źródło : Wikipedia