Wspaniały, reprezentacyjny żyrandol salonowy okresu szczytu włoskiej moderny lat 60-tych XX wieku. Oryginalna konstrukcja ze stali chromowanej i polerowanego aluminium. Ramię długie i sztywne. Zakończone prostą rozetą. Klosze oryginalne, bardzo drogie i popularne w latach 60-tych , wykonywane ręcznie - pracownia A.V. Mazzega z Murano / Wenecja, osadzone na pięciu uchwytach. Klosze ze szkła mlecznego o ciekawej i nietypowej formie cylindra/walca zamkniętego dołem wykonywane najprawdopodobniej pod projekt designerski żyrandola. Dół przezierny ze szkła grubo lanego, podzielony na 3 odrębne części stylizowane na „wazoniki”, górą przechodzące w jedną cylindryczną całość. Środek zdobiony bursztynową aplikacją. Całość w formie pieknego designu kwiatu.

Żyrandol w całości to połączenie charakterystycznej metaloplastyki modernistycznej wykonanej z drogich w chromie i aluminium nowoczesnych materiałów oraz luksusowej techniki zdobnictwa szkła Murano. Nadaje pomieszczeniom wyjątkowość, czar i smak. Elegancka i unikalna ozdoba niewysokich pomieszczeń. Przy zapalonym świetle daje niespotykane i refleksy i efekty świetlne.

Historia:

A.V. Mazzega - pracownia założona w 1946 roku przez Angelo Vittotio Mazzega, który posiadał kilkuwiekowe doświadczenie w dziedzinie ręcznego wytwarzania szkła. W 1950 do fabryki dołączył Gianni Bruno Mazzega. W latach 60-ych rozpoczęto produkcję weneckich szkieł z sygnaturą AV Mazzega. Fabryka szybko zyskała sławę i została uznana za najlepszą firmę oświetleniową. W latach 80. Doszło do rozwoju firmy dzięki współpracy ze słynnymi włoskimi projektantami i firma zasłynęła na świecie. W kolejnej dekadzie zaczęto produkować luksusowe meble dla hoteli i salonów mody. W 2000 właścicielem został Andrea Mazzega. Pracownia istnieje do dziś.

Źródło: www.avmazzega.com

Szkło Murano – szkło jako materiał wytwarzane w Wenecji od VIII wieku, ale w 1291 roku została założona pierwsza huta szkła. Pod koniec XIII wieku Ze względów bezpieczeństwa pod groźbą pożarów piece szklarskie przeniesiono na wyspę Murano. Dzisiaj można odwiedzić muzeum sztuki szklarskiej gdzie ukazane przykłady wszystkich technik i from a przede wszystkim rzadkie okazy z renesansu, które powstawały i rozwijały się na Murano od czasów antycznych do współczesnych np.: szkło kryształowe.

Murańscy szklarze przez stulecia wytwarzali wysokojakościowe szkła, rozwijali lub doskonalili technologie otrzymywania kryształów (szkło kryształowe), szkła emaliowanego, szkła z pasemkami złota, szkła kolorowego, szkła mlecznego, szklanych imitacji. Obecnie rzemieślnicy murańscy nadal wykorzystują techniki sprzed stuleci do wytwarzania całej gamy wyrobów od szkła artystycznego i biżuterii szklanej do murańskich żyrandoli i korków do wina.

Źródło: Wikipedia

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1918-1975, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Anglii początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.