Srebrna próby 950 Minerwa filigranowa, ok. 130-letnia patera / wizytownik ze znanej krótko działającej paryskiej pracowni Mistrza Eugene Michaut.

Podstawa owalna z rozszerzającymi się ku górze ściankami – typ elegancka gondola. Brzeg o nieregularnej, lekko falistej linii. Zdobiony pasowym, żłobkowanym ornamentem oraz aplikacjami liści akantu. Całość gładka i lśniąca.

Wsparta na czterech barokowych nóżkach.

Czarująca, praktyczna ozdoba środka stolika kawowego na przekąski i słodkości lub gabinetu na wizytówki i inne bibeloty. Możliwość wykonania własnej okolicznościowej, dedykowanej grawerki.

Historia:

Eugene Michaut – pracownia założona w 1882 roku w Paryżu. Istniała do 1896. Mieściła się przy 8 Rue de Braque. Punca z inicjałami złotnika z lwem i gwiazdą.

Źródło: 925-1000.com

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia