Srebrna próby 800 patera / taca ze słynnej niemieckiej pracowni Gebrȕder Kȕhn w Schwabisch Gmȕnd. Około 120-letnia o pięknym okrągłym kształcie. Powierzchnia gładka i lśniąca, polerowana. Ścianki łagodnie wyniesione ku górze, zwieńczone płaskim kołnierzem o falistej linii. Elegancka, ponadczasowa. Może służyć, jako taca lub patera na przekąski. Wyjątkowy, nietuzinkowy prezent. Luksusowa i okazała ozdoba każdego przyjęcia. Wspaniały, wytworny przedmiot na prezent jubileuszowy z możliwością własnej, indywidualnej grawerki.

Historia:

Pracownia Gebrȕder Kȕhn -

W 1860 roku Johann Stanislaus Nepomug Kȕhn złotnik z Wiednia założył manufakturę wyrobów srebrnych w Schwabisch Gmind. W 1886 roku firma została przejęta przez jego synów i od tej pory nosiła nazwę Gebrȕder Kȕhn. Symbolem produktów pracowni stał się jednorożec, również znajdujący się w herbie miejscowości siedziby pracowni. Aktualnie pracownia działa pod nazwą Sonja Quandt , która jest jej właścicielką od 1984 roku.

Źródło: www.sonja-quandt.com

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Srebro a zdrowie - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze