Srebrna próby 800 Ag patera / żardiniera ze słynnej niemieckiej pracowni Wilhelm Binder ze Schwäbisch Gmünd. Owalna, głęboka. Lustro gładkie, lśniące. Ścianki patery również gładkie, wysokie, lekko wywinięte na zewnątrz. Dekorowana pięknym ażurowym pasowym ornamentem o motywach geometrycznych. Brzeg patery zdobny. Wspaniała ozdoba środka stołu i salonu. Na przystawki, potrawy suche bądź mokre. Ponadczasowa i ciągle użytkowa. Luksusowy przedmiot przełomu stylów art deco i niemieckiego modernizmu.

Historia:

Wilhelm Binder – pracownia założona w 1869 roku z Schwäbisch Gmünd w jednym z największych niemieckich ośrodków złotnictwa. W 1871 roku Binder i Dominikus Rudolph stali się współwłaścicielami pracowni produkującej niewielkie przedmioty srebrne. W 1884 roku przejęli słynną firmę Dominikusa Kotta, która istniała już od 1829 roku.

W 1898 wspólnie wybudowali nową fabrykę zatrudniającą ponad 300 osób. Dzięki temu Binder stał się jednym z największych złotników w Schwäbisch Gmünd. Warto dodać, że wówczas istniało aż ponad 120 fabryk produkujących srebra i złota użytkowe.

W 1939 firma została przejęta przez braci Köhler, właścicieli pracowni jubilerskiej od 1890. Srebra Wilhelma Bindera są odzwierciedleniem zmieniających się trendów na przełomie XIX i XX wieku. Wyroby były bardzo wysoko cenione, nie tylko ze względu na design ale i precyzję wykonania. Głównym motywem zdobniczym była płynna secesyjna linia. Z czasem idąc w kierunku Art Deco wyroby były mniej zdobne . Pracownia wygrała złoty medal na Światowej Wystawie w Paryżu w 1939 roku za stylowy kielich wykonany ze srebra i kości słoniowej, projekty Wilhelma Wahla.

Źródło: http://www.thirdreicharts.com/

Art Deco - styl ten pojawił się w Europie na przełomie lat 20/30 XX wieku i trwał aż do momentu wybuchu II Wojny Światowej. Nurt Art Deco zapoczątkowała paryska wystawa Międzynarodowa Wystawa Sztuk Dekoracyjnych i Przemysłu Współczesnego (Exposition Internationale des Arts Decoratifs et Industriels Modernes). Zaprezentowano tam bowiem zupełnie nowoczesne projekty w każdej dziedzinie sztuki, które znacznie różniły się od panującej secesji. Głównymi założeniami Art Deco były proste i geometryczne kształty, funkcjonalność w użytkowaniu i kontrastowe kolory. Artyści zaczęli łączyć srebro lub złocony brąz z drewnem (np.: hebanowym) lub kością słoniową. Tendencje te skrajnie odbiegają od bogatego wzornictwa secesyjnego.

Źródło: Wikipedia

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. (1918-1975), zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Anglii początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.

Srebro a zdrowie ! - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze