Srebrna próby 800 Ag cukiernica ze zdejmowaną pokrywką ze słynnej włoskiej pracowni CESA 1882 w Alessandrii. Mimo upływu czasu zachowała się w doskonałym stanie. Forma barokowa, gruszkowata. Powierzchnia gładka, lśniąca. Rozczłonkowana skośnie biegnącymi żebrami. Na bokach dwa ucha w kształcie litery C utworzone z trzech zespolonych ze sobą wolut. Pokrywka z gładkim, szerokim rantem. Następnie wysklepiona i lekko spłaszczona. Zdobiona skośnie biegnącymi żebrami. Zwieńczona wygodnym uchwytem. Całość osadzona na okrągłej stopie, kaskadowo wyniesionej do góry, dekorowana promieniście biegnącymi żebrami. Elegancka, luksusowa cukiernica. Wspaniała ozdoba środka stołu i stolika kawowego. Znakomity i ponadczasowy souvenir do domu i gabinetu na każdą okazję.

Historia:

Nel 1882 nasce ad Alessandria in via Trotti la ditta Luigi Cavezzale, dal nome dell'omonimo imprenditore, un venditore ambulante che a soli vent'anni si trasferisce a Parigi dove impara il mestiere dell'argentiere da un fiorente artigianato.CESA 1882 - W 1882 roku uliczny sprzedawca Luigi Cavezzale po nauce w paryskiej Art of Silversmith (Sztuka Złotnicza) do której przeniósł się mając zaledwie 20 lat otworzył w Aleksandrii swój własny warsztat złotniczy : Luigi Cavezzale Trotti. Nel 1914, alla vigilia della prima guerra mondiale , la ditta Luigi Cavezzale raggiunge una posizione di tutto rispetto nel mercato italiano: con circa 75 dipendenti la Cavezzale è specializzata nella produzione di posateria, articoli da toeletta, bigiotteria, cornici e montature d'argento su oggetti di vetro. W 1914 roku, w przededniu pierwszej wojny światowej , firma Luigi Cavezzale osiągnęła znaną już pozycję na rynku włoskim, z około 75 pracownikami i specjalizacją w produkcji srebrnych sztućców, srebrnych toaletek, biżuterii, srebrnych ram do obrazów i srebrnych ramek na przedmioty ze szkła.

Agli inizi del 1900, sempre ad Alessandria, era nata nel frattempo la ditta Barberis, Cesa, Pietrasanta & C. in corso Cento Cannoni.Na początku roku 1900 i tym razem w Aleksandrii utworzona została firma Barberis, Cesa, Pietrasanta & C. Firma ta w okresie do I wojny światowej staje się ponadnarodowym dostawcą i liderem przedmiotów ze srebra. To właśnie w tym okresie pojawiło sie poraz pierwszy nazwisko Cesa.È a quell'epoca che compare per la prima volta il nome della famiglia Cesa. Alessio Cesa (1875-1927) inizia la sua attivit� come rappresentante di oreficeria ed orologeria per conto di una ditta di Torino ma, alla vigilia della prima guerra mondiale, la societ� Barberis, Cesa, Pietrasanta & C., con una produzione prevalentemente di posate in argento, è ormai l'altra compagine in Alessandria con una buona posizione nel mercato.Alessio Cesa (1875-1927) rozpoczyna swoją karierę jako przedstawiciel biżuterii i zegarków w imieniu firmy z Turynu W przededniu Pierwszej Wojny Światowej, firmy Barberis, Cesa, Pietrasanta & C., produkując głównie sztućce srebrne, uzyskała znaną pozycje i markę własną. Dopo la prima guerra mondiale, però, Alessio Cesa rileva la ditta Cavezzale, ereditandone così anche l'anno di fondazione, il 1882. La nuova societ� assume la denominazione Cesa 1882 e, con essa, Alessio Cesa punta sull'argenteria da tavola, configurandosi come il primo divulgatore delle posate su larga scala. Po I wojnie światowej Alessio Cesa dziedziczy firmę Cavezzale przemianowując ją na Cesa 1882, Firma nabiera kształtu i staje się głownym dostawcą srebrnych sztućców na dużą skalę. Nel 1927, alla sua morte, Angelo Bona (1889-1973) – ex viaggiatore della SIAP – subentra nella conduzione della Cesa 1882. W 1927 roku, po jego śmierci, Angelo Bona (1889/73) przejmuje prowadzeniem Cesa 1882.

W 1920 roku powstaje w przedsiębiortswo SIAP (Industrial Company srebrne zastawy, sztućce) specjalizujące się w sztućcach z różnych stopów srebra. Ścieżki rozwoju obu firm łączy srebro tak Aleksandryjczyka z Cesa 1882 jak i z SIAP. Obie firmy w latach 20-tych XX wieku zdobywają najwyższe pozycje na rynku krajowym.La crisi del 1929 mette però in ginocchio il potentato SIAP, che si vede costretta ad un'operazione di fusione per non scomparire. Kryzys z 1929 roku powala jednak na kolana potentata SIAP, który jest zmuszony do fuzji aby nie zniknąc z rynku.

L'incorporazione del marchio Ricci Argentieri [ modifica | modifica wikitesto ]W Nel 1920 era sorta la SIAP (Societ� Industriale Argenteria Posateria) con capitali, grado di industrializzazione e obiettivi di mercato molto ambiziosi nei comparti posate, argenteria pesante e oggetti in lega argentata.1931 roku po skomplkowanych fuzjach SIAP powołana zostaje spółka akcyjna Ricci&C dzieląc się na część wykonawczą i rzemieśliczą i na część handlową. Na wskutek powojennego ożywienia przemysł srebrny się rozwija inwestując w coraz to nowe gałezie i przedmioty z tego kruszcu. Zarówno firma Cesa 1882 jak i Ricci osiągają roczne wzrosty sprzedaży do 300% stając się najbardziej znanymi markami włoskimi.

Di conseguenza, nel 1929 viene costituita, con stabilimento in via Wagner, la Lenti, Vescovi & C., trasformata nel 1931 in Ricci & C. societ� anonima, che rileva dalla SIAP modelli, attrezzature, macchine e manodopera (disegnatori, incisori, cesellatori ecc.). Dagli anni '50 alla fine degli anni '70 [ modifica | modifica wikitesto ]Dagli anni '50 ai primi anni '70 le aziende Cesa 1882 e Ricci Argentieri si sviluppano notevolmente sotto la guida di Alfonso Cesa e Riccardo Lenti, ciascuna raggiungendo i 200 addetti.W latach (1950-1970) firmy Cesa 1882 i Ricci Argentieri pod przewodnictwem Riccardo Alfonso Cësa osiagają znaczne wzrosty a każda z nich zatrudnia po 200 pracowników. In quegli anni, Alfonso Cesa, figlio di Alessio, si impone come uno dei personaggi più illustri del mondo dell'argenteria italiana. W tych latach, Alfonso Cesa, syn Alessio, wyróżnia się jako jeden z najbardziej znanych na świecie Mistrzów Złotników Włoskiego Srebra. Con la crisi degli anni '70 tutto il settore dell'argento risente del calo della domanda dei relativi prodotti. Z kryzysem lat 70. XX wieku cały przemysł srebra zostaje dotknięty spadkami popytu. Ciò porta a una riduzione del personale impiegato nelle aziende e alla necessit� di diversificare la produzione con ricorso al metallo argentato, cercando comunque di mantenere i canoni di raffinatezza e peculiarit� che avevano caratterizzato fino allora la produzione Cesa 1882 e Ricci Argentieri. Prowadzi to do zmniejszenia zatrudnienia w firmach i rodzi potrzebę dywersyfikacji produkcji z wykorzystaniem metalicznego srebra (platery i stopy sebra). Obie firmy wydają duże środki na inwestycje reklamowe i marketingowe do komunikacji i budowania marek w segmencie luksusowych prezentów i upominków.

Grupa działa do dzisiaj, prawie od początku była dostawcą srebrnych sztućców i zastaw stołowych do rodzin królewskich, także do słynnej rodziny Savoy a obecnie również dostarcza sztućce do Pałacu Prezydenta Republiki Włoch.

Źródło: Wikipedia

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia

Srebro a zdrowie ! - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze