Srebrna próby 950 Ag Minerwa cukiernica ze zdejmowaną pokrywką. Wewnątrz złocona 24 karatowym złotem. Prawdopodobnie po charakterystycznej manierze z rejonu Paryża. Reprezentacyjna, elegancka, ważąca 370 g. O formie okrągłej wazy, dołem wybrzuszona w designie gruszki. Powierzchnia rozczłonkowana pionowymi żłobkami. Dekorowana liśćmi akantu i kogucimi grzebieniami. Ucha w kształcie litery „C”, poziomo żłobkowane. Pokrywka z rantem wysklepiona, rozczłonkowana promieniście biegnącymi żłobkami. Dekorowana kogucimi grzebieniami i liśćmi akantu. Uchwyt w formie wspaniałych ulistnionych wolut. Całość osadzona na okrągłej stopie kaskadowo wyniesionej. Znakomite walory plastyczne. Luksusowa, ponadczasowa i ciągle użytkowa ozdoba środka stołu. Małe arcydzieło sztuki złotniczej końca XIX wieku.

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia