Srebrna próby 950 Ag Minerwa cukiernica ze zdejmowaną pokrywką. Wewnątrz złocona 24 karatowym złotem. Francuska pracownia z z drugiej połowy XIX wieku – najprawdopodobniej po charakterystycznej manierze paryska. Czara w formie okrągłej wazy środkiem wybrzuszona, nieco przysadzista. Powierzchnia rozczłonkowana delikatnym żebrowaniem biegnącym giętą, esowatą, skręcaną linią. Zwieńczona kołnierzem. U nasady kołnierza zdobny pasowy ornament kogucich grzebieni. Na bokach dwa uchwyty w kształcie litery C utworzone z dwóch zespolonych ze sobą, ulistnionych wolut. Pokrywka z rantem wysklepiona dekorowana kogucimi grzebieniami i spiralnie biegnącymi żebrami. Zwieńczona wygodnym uchwytem w formie dwóch ulistnionych wolut osadzonych na roślinnej rozecie. Całość wsparta na 4 wysokich giętych nóżkach stylizowanych na zwierzęce łapy. Miejsca połączeń z czarą zdobią aplikacje z wolut w formie liści. Wspaniały, luksusowy i ciągle użytkowy prezent dla Pani Domu jak również do eleganckiego gabinetu. Ozdoba środka stołu.

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia