Srebrna próby 800 Ag cukiernica ze zdejmowaną pokrywką. Wspaniała, zachwycająca formistka połączona z eleganckimi, barokowymi zdobieniami. Czara w formie okrągłej wazy zwieńczona kołnierzem. Powierzchnia rozczłonkowana za pomocą skośnie ułożonych żeber przedzielonych poziomymi żłobkami. Pokrywka zdejmowana, lekko wyniesiona, dekorowana również skośnymi żebrami i poziomymi żłobkami. Uchwyt duży wygodny w formie odlewanego, siedzącego ptaka. Całość wsparta na trzech wysokich, giętych nóżkach w formie zwierzęcych łap. Ponadczasowa pamiątka ślubna, prezent jubileuszowy i na każdą wyjątkową okoliczność.

HISTORIA:

Unifikacja systemu probierczego w Niemczech Ustawą Bismarcka z roku 1884 !!! Wprowadzono próbę 800 „Ag” jako minimalną normę krajową niemiecką na zawartość srebra. W roku 1886 zniesiono znaki miejskie i zastąpiono je znakiem narodowym (reichsmark) o półksiężycowym księżycu i znaku koronnym (Halmond und Krone) reprezentującym całe Państwo niemieckie. Znaki te stałe się obowiązkowe w Niemczech w roku 1888. Korona i półksiężyc są używane często w połączeniu ze znakiem producenta i dziesiętnym srebrnym znacznikiem standardowym. Stosuje się także powszechne standardy srebra: 800 i 835 oraz 830, 900, 925 i 935. („Ag”)

Źródło: Dziennik Ustaw - Niemcy

Srebro a zdrowie ! - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia