Srebrna łyżeczka Micheletto próby 800 Ag ze słynnej ppracowni z Mediolanu. Czerpak formy o designie okrągłej muszli idealnie komponuje się z rączką, zakończoną zdobieniem małej eleganckiej rośliny. Zdobienie podobnie znajduje się po drugiej stronie rączki. Małe arcydzieło Mistrza Złotnika.

Idealny pomysł na wyjątkowy upominek na Pierwszą Komunię, czy też gustowny prezent dla każdej Pani i Pana Domu.

HISTORIA:

Pracownia Micheletto, - jest następstwem pomysłu i wizji dwóch mediolańskich rodzin, Locatelli i Canevari, pod koniec XIX wieku. Rozwijała się na przestrzeni lat, krocząc w świat dynamiki, nowoczesności i współczesnej technologii. W pierwszych latach XX wieku Emilio Micheletto przejmująć firmę, zmienia jej nazwę na Micheletto aktualna do dzisiaj. Pierwsze sukcesy i nagrody przychodzą szybko, a biżuteria firmy zdobywa uznanie w najważniejszych muzeach tamtego czasu.

W 1920 roku Emilio Micheletto uzyskuje znak towarowy 10 MI, identyfikujący firmę jako dziesiątą zarejestrowaną włoską firmę złotniczą. Firma rozpoczyna współpracę z największymi markami tamtego okresu, w tym z Van Cleef. Pomimo wojny, lata wielkich targów przynoszą międzynarodowy sukces dla marki Micheletto. Synowie Emilio rewolucjonizują techniki produkcji, podnosząc renomę firmy. Rozszerzają wyroby o przedmioty użytkowe obok wspaniałej biżuterii.

Następnie Micheletto zdobywa uznanie na rynku międzynarodowym, z entuzjazmem pracowników i współpracowników. Hollywoodzkie divy i księżniczki z całego świata wyrażają swoją fascynację biżuterią Micheletto. Roberta, córka Olivo Micheletto, obejmuje stery firmy, wprowadzając innowacyjne zmiany w strategii i zarządzaniu, równoważąc tradycję z nowoczesnością.

Micheletto uczestniczy w Oscarach Biżuterii, zdobywając drugą nagrodę przez dwie kolejne lata. W 2020 roku firma obchodzi 100 lat marki 10MI, świadczące o nieustającym sukcesie i prestiżu firmy.

Źródło: https://www.micheletto.com/en/storia/

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Źródło : Wikipedia

Srebro a zdrowie - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze