Srebrny, próby 800 prostokątny humidor na cygara (cygarnica) z elegancką masą koralowo – perłową z połowy XX wieku. Późne Art Deco przechodzące w post deco / modernizm. Eleganckie drewno teakowe, zdobniczo zakute w srebrne pasma po bokach jak i od góry. Całość na czterech eleganckich stożkowych nóżkach. Od dołu elegancki pas srebra, z przygotowanym centralnie gładkim, prostokątnym miejscem pod okolicznościową grawerkę. Na każdym boku po dwa eleganckie korale zalane w masie perłowej w formie aplikacji. Górna pokrywa również z drewna teakowego na oryginalnych dwóch srebrnych zawiasach, bogato zdobiona z wierzchu masą koralowo - perłową w kolorach złota i ciemnej zieleni ( takiej samej jak boczne aplikacje). Masa koralowo - perłowa wzorniczo stylizowana na rozwinięty kwiat bądź skrzydła motyla. Obłożona z wierzchu srebrnymi pasami (ramą) przymocowanymi do drewnianej pokrywy oryginalnymi srebrnymi wkrętami. Czołowa aplikacja pokrywy w formie zdobniczej kuli pełniącej funkcję eleganckiego uchwytu. Wspaniały, męski, luksusowy prezent dla Przyjaciela, Konesera cygar. Wytworna, elegancka i użytkowa ozdoba salonu cygar i gabinetu.

Historia:

Humidor – pojemnik służący do zapewnienia odpowiednich warunków do przechowywania cygar. Zwykle wyposażony w nawilżacz do zapewnienia wilgotności ok. 68 – 72 % i temperatury poniżej 20 stopni C.

Najczęściej stosuje się drewno cedrowe, mahoń i inne drzewa egzotyczne. Może być również orzech włoski, klon lub wiśnia. Drewno cedrowe i odpowiednia wilgotność, temperatura chronią cygara przed szkodnikami.

Przez laików często nazywany skrzynką, pudełkiem na cygara. Prócz funkcji ochronnych pełni również funkcje estetyczne – efektowne wyposażenie gabinetu, salonu i innych pomieszczeń reprezentacyjnych.

Źródło ; Wikipedia

Art Deco - styl ten pojawił się w Europie na przełomie lat 20/30 XX wieku i trwał aż do momentu wybuchu II Wojny Światowej. Nurt Art Deco zapoczątkowała paryska wystawa Międzynarodowa Wystawa Sztuk Dekoracyjnych i Przemysłu Współczesnego (Exposition Internationale des Arts Decoratifs et Industriels Modernes). Zaprezentowano tam bowiem zupełnie nowoczesne projekty w każdej dziedzinie sztuki, które znacznie różniły się od panującej secesji. Głównymi założeniami Art Deco były proste i geometryczne kształty, funkcjonalność w użytkowaniu i kontrastowe kolory. Artyści zaczęli łączyć srebro lub złocony brąz z drewnem (np.: hebanowym) lub kością słoniową. Tendencje te skrajnie odbiegają od bogatego wzornictwa secesyjnego.

Źródło: Wikipedia

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1918-1975, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Angli początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.