Biały kruk , oryginał, Wenecja, ok. 150 – letnia figura Moora – Maura w niezwykle rzadkiej formie kobiety (Mauretanki) usytuowanej na postawie trzymającej w ręce kandelabr / 3-poziomową lampę ze szkła słynnej pracowni Murano w Wenecji. Figura - najwyższej klasy, drewniana rzeźba malowana na całości i polichromowana, przedstawiająca afrykańską niewolnicę - służącą. Ubrana w przebogatą, piękną szatę w stylu renesansowym w kolorach: zielonym, czarnym, złotym i wielu innych. Misterne, wręcz detaliczne wzornictwo z każdej strony przestrzennej postaci. Bogata biżuteria na szyi i rękach. W lewej ręce trzyma kandelabr trzyramienny, trzypoziomowy wykonany ze szkła Murano (szkło w kolorze opalizującym), zakończony trzema smukłymi wazonikami na kwiaty. Szkło z przepięknym bogatym zdobnictwem charakterystycznym dla pracowni Murano.

Afrykanka z gracją podtrzymuje w lewej, wyciągniętej ku górze ręce na złoconej podstawie kandelabr ze szkła Murano o designie kwiatów wodnych. Osadzone na bogato zdobionym „kloszu”. Kwiaty różnej barwy i kształtu, na długich łodygach majestatycznie opadają oraz unoszą się. 3 punkty świetlne w postaci świec zakończonych żarówkami. Środkiem wyniesione na ramieniu ozdobne piękne kwiaty. Trzy smukłe wazoniki w postaci kielichów zdobią górę ramienia. Całość opalizowana charakteryzuje się nie tylko wyjątkowym bogactwem barw, ale i różnorodnością kształtów. Kandelabr przy zapalonym świetle daje ciekawy efekt optyczny dzięki grze barw, które zmieniają się w zależności od kąta obserwacji. Podstawa oktagonalna, złocona 24 karatowym złotem na rantach i malowana złota farbą na płaszczyznach, z dwoma rzeźbami lwich łbów. Wspaniałe artystyczne rzemiosło blackamoor.

Luksusowy i oryginalny przedmiot, zwykle jako pożądany i modny obiekt wystroju wnętrz bogatych domów, pałaców począwszy od XVIII wieku, aż do początków XX. Nieprzemijająca symbolika sztuki Williama Szekspira „Otello”, poruszanych w niej i Because of its varied and current themes of racism, love, jealousy, betrayal, revenge and repentance, Othello is still often performed in professional and community theatre alike and has been the basis for numerous operatic, film, and literary adaptations.aktualnych również dzisiaj tematów: rasizmu, miłości, zazdrości, zdrady, mordu, zemsty i pokuty. Unikalne arcydzieło sztuki weneckiej XIX wieku. Pewna i jedyna taka inwestycja kapitałowa na lata i dla przyszłych pokoleń !!!

Historia:

Blackamoor (rzemiosło artystyczne) - są to rzeźby ale i inne wizerunki różnych postaci, zwykle egzotycznych afrykańskich mężczyzn innych ras, bardzo rzadko kobiet, ale pozaeuropejskich, stosowane w sztuce europejskiej w epoce nowożytnej Występują one w różnych symbolicznych celach, często jako służba trzymająca tacę na owoce, wizytówki etc, kandelabry lub inne sprzęty do praktycznego wykorzystania. Nurt ten przejawia się również w biżuterii, wzorach herbów i sztuce zdobniczej. Często symbolicznie ale i zarazem zarozumiale przedstawia służbę mauretańską.

Stylizacja biżuterii blackamoor najczęściej wykorzystana była w sztuce zabytkowej Wenecji. Były to zwykle kolczyki, bransolety, naszyjniki, spinki do mankietów i broszki . Niektórzy współcześni artyści nadal wykorzystują poszczególne elementy stylizacji blackamoor, ale już coraz rzadziej z uwagi na złe konotacje i negatywny odczyt przedstawiania ciemnoskórych osób jako "egzotycznych", „dekoracyjnych” czy wręcz „tylko służących” Stylizacje ludzkie Blackamoor są typowo męskie, przedstawiane z nakryciem głowy, zwykle turbanem i pokryte bogatymi klejnotami i złotem. Są one zazwyczaj emaliowane, rzeźbione z hebanu lub pomalowane na czarno, aby dodatkowo wzmocnić kontrast z jasnymi kolorami upiększeń. W dekoracyjnych rzeźbach przedstawiona jest cała postać Maura / sługi najczęściej podtrzymująca tace ale i kinkiety z brązu, świece i inne oświetlenie. Do rzadkości i unikatów należy stylizacja Mauretanki – Kobiety. Często są one przedstawiane w parach. Andrea Brustolon (1662-1732) był najważniejszym rzeźbiarzem par blackamoors. Często blackamoors były realizowane pod konkretne zlecenia dla konkretnych osób ze wskazaniem konkretnych elementów stylizacji. Główne centrum tej sztuki była i dalej jest Wenecja (głównie XVII – XIXw)

Jednym z najbardziej znanych przykładów blackamoor w sztuce jest „Mohr mit Smaragdstufe” („Maur ze szmaragdami)"), w zbiorach Grünes Gewölbe w Dreźnie. Został on stworzony przez Balthasar Permoser w 1724. Rzeźba jest bogato ozdobiona klejnotami , a jej wysokość wynosi 63,8 cm (2,09 ft) wysokości. Zwykle jako pożądany i modny obiekt wystroju wnętrz bogatych domów, pałaców od XVIII wieku, aż do początków XX. Uważa się że nurt sztuki Blackamoor zapoczątkowany został symbolicznie napisaniem „Othello” w 1603 roku przez Williama Szekspira (Otello, Moor of Venice). Tragedia ta powstała na podstawie opowiadania „Un Capitano Moro” ("Mauretański Kapitan") napisanego przez Cinthio , ucznia Boccaccio. Po raz pierwszy opublikowana w 1565 roku. Opowieść zbudowana jest wokół czterech centralnych wątków / postaci: Otello – Mauretańskiego Kapitana w weneckiej armii , (generalnie Maurów – czarnoskórych żołnierzy w weneckiej armii); Desdemony jego ukochanej żony, lojalnego porucznika Cassio i niewiernego chorążego Lago. Szeroka i różnorodna tematyka poruszana w tragedii Szekspira, aktualnych również i dzisiaj tematów rasizmu, miłości, zazdrości, zdrady, mordu, zemsty i pokuty. Otello, to sztuka wykonywana zarówno w teatrach zawodowych jak i amatorskich była również podstawą do licznych adaptacji operowych, filmowych i literackich. Miejsce akcji sztuki – Wenecja siłą rzeczy stała się głównym centrum trendu sztuki blackamoor.

Źródło: Wikipedia

Szkło Murano – szkło jako materiał wytwarzane w Wenecji od VIII wieku, ale w 1291 roku została założona pierwsza huta szkła. Pod koniec XIII wieku Ze względów bezpieczeństwa pod groźbą pożarów piece szklarskie przeniesiono na wyspę Murano. Dzisiaj można odwiedzić muzeum sztuki szklarskiej gdzie ukazane przykłady wszystkich technik i from a przede wszystkim rzadkie okazy z renesansu, które powstawały i rozwijały się na Murano od czasów antycznych do współczesnych np.: szkło kryształowe. Murańscy szklarze przez stulecia wytwarzali wysokojakościowe szkła, rozwijali lub doskonalili technologie otrzymywania kryształów (szkło kryształowe), szkła emaliowanego, szkła z pasemkami złota, szkła kolorowego, szkła mlecznego, szklanych imitacji. Obecnie rzemieślnicy murańscy nadal wykorzystują techniki sprzed stuleci do wytwarzania całej gamy wyrobów od szkła artystycznego i biżuterii szklanej do murańskich żyrandoli i korków do wina.

Źródło: Wikipedia