Srebrna próby 800, luksusowa, 2-elementowa cukiernica / szkatuła z pokrywką na zawiasie, włoski zdobny neo barok z elementami postmoderny włoskiej. Mimo lekkiego wyglądu ważąca ponad 309 g !!!

Czara owalna, dołem wybrzuszona, ozdobiona rzędem „pukli”. Wsparta na czterech giętych, przestrzennie ułożonych nóżkach zakończonych liśćmi akantu. Pokrywka wybrzuszona, promieniście żłobkowana z efektownymi „puklami”.

Zwieńczona wygodnym uchwytem. Całość moletowana.

Reprezentacyjna i gustowna ozdoba stolika kawowego, deserowego i saloniku wypoczynkowego. Na cukier i słodkości. Wspaniała na elegancki i praktyczny prezent okolicznościowy dla każdej Pani domu. Urocza pamiątka dla dzieci i rodziców solenizantów, jubilatów. Inwestycja na przyszłość i dla pokoleń. Niezwykle gustowna, natychmiast rzucająca się w oczy ozdoba każdego salonu i pomieszczenia.

Historia:

Greggio Rino - od nastoletnich lat Greggio Rino odbywał praktyki w laboratorium srebra w Padwie. Mówi się, że to tam nauczył się sekretów tego starodawnego rzemiosła. Zrozumiał, że to nie tylko pasja, ale i jego przyszły zawód.

Po wojnie, z 21 lirami w kieszeni ze sprzedaży roweru, Greggio kupił pierwszy kilogram srebra.

Pracownia była założona w 1948 roku i zatrudniała tylko dwóch pracowników. Powierzchnia miała około 16 m2.

Obecnie pracownia Greggio Rino to ważny punkt odniesienia w światowym wytwarzaniu i handlu wyrobami ze srebra.

Źródło: www.greggio.it

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia

Postmodernizm – lata 60/80-te XX wieku: nazywany powszechnie w Europie postmoderna, narodził się we Włoszech, styl ten opierał się na kwestionowaniu założeń dotyczących logiki, prostoty i porządku. Powszechne było odwoływanie się do symbolizmu, co wynikało z przekonania, że ludzie lepiej odbiorą wzornictwo jeśli przedmioty będą niosły za sobą symboliczną treść. Często forma wyrobów użytkowych nie podążała za ich funkcją. W latach 80-tych postmodernizm włoski przyjął nazwę transavanguardia.

Źródło: Wikipedia