Biały kruk !!! Jedyny i niepowtarzalny ponad 100-letni żyrandol ze słynnej francuskiej pracowni Frères Muller – wspaniały reprezentant francuskiej secesji, dodatkowo, unikalnie przepleciony wzornictwem klasycystycznym. Niezwykle lekka, romantyczna, nieomal powiewna konstrukcja, stylizowana na przewiązaną kokardą odwróconą wiązankę kwiatów dzikiej róży a raczej bluszczu z dzikiej pnącej róży. Zbudowany z kokardy spełniającej funkcję rozety, giętego ramienia i trzech łodyg ułożonych przestrzennie, ozdobionych niespotykanie dekoracyjną metaloplastyką w postaci listków i zakończonych kloszami imitującymi kwiaty. Całość z brązu , złocona 24 karatowym złotem.

3 punkty świetlne – klosze ze szkła warstwowego, barwione w różnych odcieniach począwszy od granatu poprzez szarość, zieleń, brąz, czerwień aż do żółci. Technologia doboru komponentów barwienia była najwyższą tajemnicą pracowni i twórców. Pięknie dobrana kolorystyka i kompozycja żyrandola daje ciekawe, niepowtarzalne efekty przy zgaszonym i zapalonym świetle, zmieniającym odcienie pod wpływem czasu świecenia, jednocześnie oświetlając pomieszczenie i górną część żyrandola wraz z rozetą. Ze względu na swoją wyjątkowość i stan zachowania stanowi luksusowy element wystroju wnętrz nadając im niepowtarzalny, romantyczny klimat, ciepło i elegancję. Wspaniały do niedużego, stylizowanego gabinetu Prezesa, wytwornego saloniku, ale również do romantycznych pomieszczeń np. buduarów. Buduje atmosferę piękna dla pomieszczeń nowoczesnych , szklanych i przeziernych.

Historia:

Pracownia Frères Muller (Braci Muller) istniała od 1895 roku aż do pierwszej wojny światowej. Zanim jednak powstała, cała rodzina Mullerów składająca się z dziewięciu braci i jednej siostry znalazła zatrudnienie w pracowniach szkła w okolicach Luneville. Dwóch braci: Desirè i Eugene pracowali u Emilla Galle, gdzie zdobyli fach i poznali największe tajniki słynnego Twórcy przy wspólnym tworzeniu jego dzieł. Jako, że byli równie utalentowani, zdobyli się na otwarcie swojej własnej pracowni w Luneville i opracowanie podobnej a zarazem innej techniki obróbki szkła. Ich nowatorskie jak na tamten czas eksperymenty pozwoliły przerodzić się tej rodzinnej wytwórni w pracownię produkującą wysokiej jakości wazony i lampy. Każdy klosz był robiony ręcznie i sygnowany co obecnie znacznie podnosi jego wartość. Niestety czas wojny spowodował zamknięcie fabryki. Rodzeństwo rozproszyło się po Francji a cześć zginęła. Jednak w roku 1920 rodzeństwo powróciło do pomysłu wspólnej pracy. Przejęli wytwórnię szkła w Luneville i ją rozbudowali. W tym okresie tworzone były wyroby szklane na bardziej przemysłową skalę i głównie w stylu Art Deco, choć wyroby secesyjne również się zdarzały, jednak w mniejszych ilościach. Ostatecznie wielki kryzys ekonomiczny w Ameryce w latach 30. XX wieku zmusił Mullerów do zamknięcia rodzinnego biznesu. Pozostałe obecnie żyrandole stanowią ważny eksponat dla miłośników sztuki i antyków.

Źródło: http://www.glass-wiki.net/Muller-Freres.ashx

Secesja we Francji - głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. W stolicy działał czołowy architekt francuskiego Art Nouveau - Hector Guimard, znany przede wszystkim jako twórca wejść do stacji paryskiego metra. Wykonane fabrycznie z żelaza pomalowanego na zielono, oparte są na bujnych, płynnych liniach. Wznosił także kamienice i pałace (np. Castel Béranger, 1894-8) i budynki publiczne (np. sala w Humbert de Romans, 1902, z wyeksponowaną stalową konstrukcją). W Paryżu działał również najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, René Lalique. Okres secesji przyniósł szczególny rozkwit sztuki plakatu. Jednym z ojców współczesnego plakatu był Jules Chéret, operujący żywą kolorystyką, niezwykłymi krojami pisma i uproszczonym rysunkiem, drugim - Henri de Toulouse-Lautrec. Natomiast w Nancy tworzył Émile Gallé, działający na polu meblarstwa i szklarstwa. Szczególnym zainteresowaniem darzył przyrodę, a zwłaszcza rośliny. Zbierał je i hodował, czerpiąc z nich inspirację do tworzonych dzieł. W swoich wyrobach szklarskich stosował różne techniki i kształty naczyń. Dzięki własnym metodom barwienia szkła uzyskał szeroką gamą kolorów, stosując przede wszystkim odcienie mleczne i matowe.