Ok. 100-letni żyrandol typu ampla ze słynnej francuskiej pracowni Mistrza Jean Noverdy z Dijon z początkowego okresu działalności tej pracowni (po roku 1920) – w swojej karierze specjalizował się w stylu art deco – w tym przypadku z pod jego ręki wyszedł żyrandol, wspaniały reprezentant secesji francuskiej . Zbudowany z trzech sztywnych, podwójnych ramion i dużej ampli połączonych za pomocą łukowato giętych uchwytów.

Na uwagę zasługuje wyjątkowo, ozdobnie kuta metaloplastyka w postaci kołnierza z niezwykle fantazyjnie przeplatającymi się gałązkami róż. Aplikacje kwiatów róży na ramionach i rozecie. Szkło warstwowe wspaniałej ampli barwione w odcieniach pomarańczy i bieli z domieszką fioletu.

Technologia doboru komponentów barwienia była najwyższą tajemnicą pracowni i twórców. Pięknie dobrana kolorystyka i kompozycja żyrandola widoczna przy zgaszonym i zapalonym świetle, zmieniając kolory pod wpływem czasu świecenia.

Klimatyczny, idealnie nadaje się do salonów, gabinetów i innych eleganckich pomieszczeń budując estetykę, harmonię i wyjątkowość otoczenia.

Historia:

Jean Noverdy – działał od 1920 roku, tworzył głównie w stylu art deco ale również stylach mieszanych z secesją francuską, uczeń szkoły w Nancy, podobnie jak bracia Daum, bracia Frères tworzył szkła trawione kwasem i barwione warstwowo w podobnych odcieniach lub ze szkła mrożonego. Pracownia Noverdy znajdowała się w Dijon, we Francji.

Źródło: www.rubylane.com

Secesja – kierunek w sztuce ukształtowany na przełomie XIX i XX wieku. Secesja jako styl zrywała z dotychczas panującym historyzmem, uważając, że stanowi on tylko imitację wcześniejszych trendów. Artyści chcieli nowego stylu, którego wpływy widoczne byłyby również w sztuce użytkowej i zdobnictwie.

Za podstawowe cechy secesji uważa się charakterystyczną linię - giętką, płynną i ruchliwą oraz bogatą ornamentykę, zwłaszcza roślinno-zwierzęcą. Artyści secesyjni sięgali też chętnie po elementy typowe dla sztuki orientalnej.

W dziełach zwracała uwagę fantazja, a twórcy prześcigali się z kreowaniu nowych i bardziej wyróżniających się form.

Secesja znalazła podatny grunt w całej Europie, a jej główne ośrodki znajdowały się w Anglii, Francji, Austrii, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech.

Źródło: Wikipedia

Secesja we Francji - Głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. W stolicy działał czołowy architekt francuskiego Art Nouveau - Hector Guimard, znany przede wszystkim jako twórca wejść do stacji paryskiego metra. Wykonane fabrycznie z żelaza pomalowanego na zielono, oparte są na bujnych, płynnych liniach. Wznosił także kamienice i pałace (np. Castel Béranger, 1894-8) i budynki publiczne (np. sala w Humbert de Romans, 1902, z wyeksponowaną stalową konstrukcją). W Paryżu działał również najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, René Lalique. Okres secesji przyniósł szczególny rozkwit sztuki plakatu. Jednym z ojców współczesnego plakatu był Jules Chéret, operujący żywą kolorystyką, niezwykłymi krojami pisma i uproszczonym rysunkiem, drugim - Henri de Toulouse-Lautrec. Natomiast w Nancy tworzył Émile Gallé, działający na polu meblarstwa i szklarstwa. Szczególnym zainteresowaniem darzył przyrodę, a zwłaszcza rośliny. Zbierał je i hodował, czerpiąc z nich inspirację do tworzonych dzieł. W swoich wyrobach szklarskich stosował różne techniki i kształty naczyń. Dzięki własnym metodom barwienia szkła uzyskał szeroką gamą kolorów, stosując przede wszystkim odcienie mleczne i matowe.