Unikalna, ponad 100–letnia lampa stojąca ze słynnej francuskiej pracowni Frères Muller – z linii GV de Croismare (Grand Verrerie de Croismare Freres Muller) - reprezentant pełnej rozbudowanej i wspaniałej francuskiej secesji, z 4 punktami świetlnymi, o niezwykle lekkiej i powiewnej konstrukcji. Dekoracyjna, wysoka, dwupoziomowa (klosze poziom pierwszy, ampla poziom drugi) – w każdym detalu arcydzieło sztuki jubilerskiej i szklarskiej/użytkowej. Osadzona na długiej fantazyjnej nodze na podstawie w kształcie rzeźbionej, secesyjnej kopuły wspartej na przestrzennie ułożonych trzech nóżkach z 3 zdobnymi kartuszami na okolicznościowe grawerki, po jednym na każdej nodze, w tym na jednym zachował się grawer jelenia. Całość kopuły o motywach roślinnych, z których wychodzą wijące i przeplatające się gałęzie bluszczu z liśćmi, kwiatami i pączkami kwiatów. Po przeciwnych stronach zamocowane są plastycznie gięte gałązki bluszczu i liście podtrzymujące uchwyty na dwa oryginalne klosze ze szkła warstwowego od góry zwieńczone piękną secesyjną metaloplastyką – chwytami wiszącej pary kloszy. Na szczególną uwagę zasługuje niezwykle ozdobna i dopieszczona w każdym detalu noga stojąca na podstawie wokół której wije się bluszcz zakończonej od góry czapą wspaniałej ampli odwróconej ku górze opartej na 3 gałązkach bluszczu. Zarówno ampla jak i klosze w jednakowym stylistyce i designie kolorystycznym: szkła barwione w odcieniach barw jesiennych, ciepłej żółci, brązu z domieszka czerwieni. Technologia doboru komponentów była najwyższą tajemnicą pracowni i twórców. Pięknie dobrana kolorystyka i kompozycja lampy daje ciekawe, niepowtarzalne efekty przy zgaszonym i zapalonym świetle, zmieniającym odcienie pod wpływem czasu świecenia, jednocześnie oświetlając pomieszczenie i dolną powierzchnię na której stoi lampa (biurko, stół, gerydon etc). Ze względu na swoją wyjątkowość, wielkość i stan zachowania stanowi luksusowy element wystroju wnętrz nadając im niepowtarzalny klimat, ciepło i harmonię. Wspaniały image gabinetu, reprezentacyjna część salonu, trudno oderwać wzrok od mistrzowskiego wykonania pracy zdobniczej. Budzi nostalgię i tęsknotę za Starą Francją i Paryżem – luksus i jedyny taki egzemplarz dostępny w Polsce.

Historia:

Pracownia Frères Muller (Braci Muller) istniała od 1895 roku aż do pierwszej wojny światowej. Zanim jednak powstała, cała rodzina Mullerów składająca się z dziewięciu braci i jednej siostry znalazła zatrudnienie w pracowniach szkła w okolicach Luneville. Dwóch braci: Desirè i Eugene pracowali u Emilla Galle, gdzie zdobyli fach i poznali największe tajniki słynnego Twórcy przy wspólnym tworzeniu jego dzieł. Jako, że byli równie utalentowani, zdobyli się na otwarcie swojej własnej pracowni w Luneville i opracowanie podobnej a zarazem innej techniki obróbki szkła. Ich nowatorskie jak na tamten czas eksperymenty pozwoliły przerodzić się tej rodzinnej wytwórni w pracownię produkującą wysokiej jakości wazony i lampy. Każdy klosz był robiony ręcznie i sygnowany co obecnie znacznie podnosi jego wartość. Niestety czas wojny spowodował zamknięcie fabryki. Rodzeństwo rozproszyło się po Francji a cześć zginęła. Jednak w roku 1920 rodzeństwo powróciło do pomysłu wspólnej pracy. Przejęli wytwórnię szkła w Luneville i ją rozbudowali. W tym okresie tworzone były wyroby szklane na bardziej przemysłową skalę i głównie w stylu Art Deco, choć wyroby secesyjne również się zdarzały, jednak w mniejszych ilościach. Ostatecznie wielki kryzys ekonomiczny w Ameryce w latach 30. XX wieku zmusił Mullerów do zamknięcia rodzinnego biznesu. Pozostałe obecnie żyrandole stanowią ważny eksponat dla miłośników sztuki i antyków.

Źródło: http://www.glass-wiki.net/Muller-Freres.ashx

Secesja we Francji - głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. W stolicy działał czołowy architekt francuskiego Art Nouveau - Hector Guimard, znany przede wszystkim jako twórca wejść do stacji paryskiego metra. Wykonane fabrycznie z żelaza pomalowanego na zielono, oparte są na bujnych, płynnych liniach. Wznosił także kamienice i pałace (np. Castel Béranger, 1894-8) i budynki publiczne (np. sala w Humbert de Romans, 1902, z wyeksponowaną stalową konstrukcją). W Paryżu działał również najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, René Lalique. Okres secesji przyniósł szczególny rozkwit sztuki plakatu. Jednym z ojców współczesnego plakatu był Jules Chéret, operujący żywą kolorystyką, niezwykłymi krojami pisma i uproszczonym rysunkiem, drugim - Henri de Toulouse-Lautrec. Natomiast w Nancy tworzył Émile Gallé, działający na polu meblarstwa i szklarstwa. Szczególnym zainteresowaniem darzył przyrodę, a zwłaszcza rośliny. Zbierał je i hodował, czerpiąc z nich inspirację do tworzonych dzieł. W swoich wyrobach szklarskich stosował różne techniki i kształty naczyń. Dzięki własnym metodom barwienia szkła uzyskał szeroką gamą kolorów, stosując przede wszystkim odcienie mleczne i matowe.