Srebrna próby 800 tabakiera kieszonkowa, mini wizytownik. Wnętrze złocone. Najprawdopodobniej wykonana na indywidualne zamówienie pod okolicznościową okazję. Prostokątna, ze ściętymi narożami. Wieczko na zawiasie, zamykane na zatrzask. Bogato grawerowana motywami florystycznymi w kontrze oksydowanej. Środek zdobi okrągły relief przedstawiający dwie nagie, wijące się kobiety. Po środku okrągły monogram z inicjałami HB. Możliwość spolerowania poprzedniej grawerki na gładko lub pod własną grawerkę / monogram okolicznościowy. Luksusowy i unikalny upominek dla eleganckiego Pana, Prezesa, jubileuszowy dla Seniora. Wyjątkowy, osobisty, ponadczasowy męski prezent zawsze modny, wytworny i unikalny.

Historia:

Tabakiera– pojemnik przeznaczony do przechowywania tabaki.Początkowo (od końca XVI wieku) rolę tę pełniły zwykłe pojemniki adoptowane do przechowywania tabaki. Właściwe tabakiery pojawiły się w drugiej połowie XVII wieku i następnie w wieku XVIII przeżyły swój rozkwit formy. Pierwszą połowę XIX wieku uznaje się za schyłkową dla rozwoju tabakierek.Ze względu na użyty do budowy materiał, tabakierki dzielimy na: drewniane metalowe złote, srebrne, miedziane, aluminiowe, cynowe, stalowe rogowe z kości słoniowej skórzane szklane plastikowe z macicy perłowej. Ze względu na stopień precyzji oraz bogactwo wykonania, tabakiery możemy też podzielić na: królewskie (głównie XVIII wiek) magnackie i szlacheckie mieszczańskie okolicznościowe.

Relief (płaskorzeźba) – kompozycja rzeźbiarska wykonana na płycie kamiennej, metalowej lub drewnianej z pozostawieniem na niej tła. Dzieło uzyskuje się poprzez rzeźbienie, kucie lub odlewanie. Pomimo że płaskorzeźby powstawały jako dekoracja architektoniczna, to często stanowią odrębne, pełnowartościowe dzieło sztuki.

Rodzaje płaskorzeźb:

• płaski (bas-relief) – płaskorzeźba wystaje nad powierzchnię mniej niż połową swej wypukłości
• wypukły (haut-relief) – płaskorzeźba wystaje nad powierzchnię więcej niż połową swej grubości
• wklęsły (wklęsłorzeźba) – płaszczyzna powierzchni wystaje powyżej wykonanej kompozycji.
• technika łączna – płaszczyzna zostaje obrabiana w dwóch kierunkach płaszczyzny.

Żródło : Wikipedia

Secesja – kierunek w sztuce ukształtowany na przełomie XIX i XX wieku. Secesja jako styl zrywała z dotychczas panującym historyzmem, uważając, że stanowi on tylko imitację wcześniejszych trendów. Artyści chcieli nowego stylu, którego wpływy widoczne byłyby również w sztuce użytkowej i zdobnictwie.

Za podstawowe cechy secesji uważa się charakterystyczną linię - giętką, płynną i ruchliwą oraz bogatą ornamentykę, zwłaszcza roślinno-zwierzęcą. Artyści secesyjni sięgali też chętnie po elementy typowe dla sztuki orientalnej.

W dziełach zwracała uwagę fantazja, a twórcy prześcigali się z kreowaniu nowych i bardziej wyróżniających się form.

Secesja znalazła podatny grunt w całej Europie, a jej główne ośrodki znajdowały się w Anglii, Francji, Austrii, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech.

Źródło: Wikipedia