Srebrna próba 800, żardiniera dwuelementowa o owalnym kształcie wsparta na czterech nóżkach o motywach roślinnych i z dwoma plastyczne giętymi uchami w kształcie litery S spojonymi z koszyczkiem żardiniery. Brzeg koszyczka jest zakończony płaskim rantem pod którym znajduje się ozdobny repusowany kwiatowy ornament. Podobny ornament pojawia się u dołu koszyczka. Ściana między ornamentami jest cyzelowana, repusowana i żłobkowana. Po środku znajduje się wygrawerowany herb.

Wsad jest wykonany ze szkła kryształowego z dekoracyjną szlifowaną linią brzegową typu kołnierz wystajaca ponad linię srebrnego koszyka. Wyrób znanej niemieckiej pracowni / fabryki wyrobów srebrnych Peter Bruckmann &Söhne.Doskonały na dekoracje środka stołu pod owoce, ciastka, słodycze. Wspaniały prezent okolicznościowy. Luksusowy, wspaniały prezent okolicznościowy, wyjątkowy i ponadczasowy dla przyszłych pokoleń. Żardiniera

Historia:

Żardiniera- (fr. jardinière) – pierwotnie półka lub wydłużony stolik z zagłębionym blatem przeznaczone na rośliny / kwiaty doniczkowe, popularna we Francji od 2. połowy XVIII wieku do połowy XX wieku.

Źródło : Wikipedia

Fabryka srebra Peter Bruckmann & Söhne-fabryka wyrobów ze srebra założona w 1805 roku w Heilbronn Niemcy . Die kunstvollen Produkte des Unternehmens, vor allem Tafelgeschirr, begründeten einen weit über Heilbronn hinausreichenden Ruf des über vier Generationen in Familienbesitz befindlichen Unternehmens. Peter Bruckmann , ein Enkel des Gründers und von 1887 bis 1923 Mitinhaber des Unternehmens, war Vorsitzender des Deutschen Werkbundes . Wyroby artystyczne firmy, zwłaszcza zastawy stołowe, słynęły w Niemczech od czterech pokoleń w tej firmie rodzinnej. Piotr Bruckmann , wnuk założyciela w latach 1887 / 23 jako współwłaściciel firmy, był przewodniczącym niemieckiego Werkbund . Fabryka została zaprojektowana przez Georga Peter Bruckmann. Zu den frühen Produkten zählten vor allem silberne Patentlöffel, Pfeifenköpfe, Schuhschnallen und Sporen.Wśród wczesnych produktów objęto głównie srebrną łyżeczkę opatentowaną, kręgle, klamry do butów z ostrogami. 1810 kamen bei Bruckmann erstmals in Deutschland selbst gefertigte Stahlstempel zur Prägung der Silberwaren zum Einsatz. Produkty firmy były wystawiane na targach we Frankfurcie i Lipsku, a tym samym szybko stały się znane w całym kraju. Po 1923 roku, firma rozwijała się do czwartego pokolenia rodziny. Podczas nalotu na Heilbronn 4 grudnia 1944 fabryka była prawie w całości zniszczona. Unter selbstlosem Einsatz der Belegschaft konnte jedoch am selben Platz wieder eine Produktionsanlage errichtet werden, die (teils unter freiem Himmel produzierend) bereits im September 1945 wieder die ersten Bestecke erzeugte. W ramach bezinteresownej pomocy lokalnej siły roboczej, zakład odbudowano w tym samym miejscu. Pierwsze sztućce ponownie fabryka wyprodukowała już we wrześniu 1945 r. Binnen eines Jahres wurden erneut 500 Menschen beschäftigt. W ciągu tego roku, ponad 500 osób zostało ponownie zatrudnionych. Po śmierci Dietricha Brucka w 1968 roku firma została sprzedana do holenderskiego Gerofabriek NV a w 1970 zmieniła siedzibę na Neckarsulm. Po serii błędów w zarządzaniu w 1973 roku został złożony wniosek o upadłość.

Źródło : Wikipedia

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Źródło : Wikipedia

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia