Kategorie E-Sklepu

Obraz malowany na drewnie „Wędrowiec z Aniołem”, Polonica – barokowy.

We have CMS-provided images

Obraz malowany na drewnie „Wędrowiec z Aniołem”, Polonica – barokowy.

Obraz malowany na drewnie „Wędrowiec z Aniołem”, Polonica – barokowy.

Biały kruk! XVIII-wieczna kompozycja sakralna. Scena z Pisma Świętego wędrującego Tobiasza i Archanioła Rafała. Obraz olejny malowany na drewnie w prostej ramie. Tematyka kościelna utrzymana w sielsko-pałacowym klimacie. POLONICA z okolic Pisza.

Galeria R&R jest w posiadaniu opinii rzeczoznawcy.

2-00019

27 300 zł



Zapoznałem się z Regulaminem Sklepu oraz Polityką Prywatności i w pełni akceptuję wszystkie ich postanowienia.

Do koszyka

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotuObraz malowany na drewnie „Wędrowiec z Aniołem”, Polonica – barokowy.
Numer katalogowy2-00019
KategoriaAntyki, unikaty
Ocena użytkowaSztuka sakralna, wystawiennicza i zdobnicza.


Uwaga: proszę zapoznać się z Opinią Rzeczoznawcy Dzieł Sztuki z dn. 13.07.2016 (link w opisie powyżej).
Krótka charakterystykaBiały kruk! XVIII-wieczna kompozycja sakralna. Scena z Pisma Świętego wędrującego Tobiasza i Archanioła Rafała. Obraz olejny malowany na drewnie w prostej ramie. Tematyka kościelna utrzymana w sielsko-pałacowym klimacie. POLONICA z okolic Pisza.
Galeria R&R jest w posiadaniu opinii rzeczoznawcy.
Cena (waluta do wyboru)
Pracownia / TwórcaNiesygnowany
Kraj wytworzeniaPolska
Okolice Pisza (pogranicze Kurpi i Mazur). Cechy stylistyczne odnoszą się do lokalnego warsztatu cechowego.
Okres w sztuceRokoko
Rokoko z elementami końca stylistyki barokowej
Data wytworzenia1720
Najprawdopodobniej lata po 1720
Okres / WiekXVIII wiek
Pierwsza połowa XVIII wieku
MateriałDrewno, farby rodzaj starodawnych akwareli.
Rama w pełni oryginalna od powstania.
Technika kreacjiMalowanie na drewnie w technice olejnej na niezagruntowanym podobraziu.
Stan zachowaniaMimo ok. 300 lat stan bardzo dobry bez retuszy i renowacji.
Brak stwierdzonych większych ingerencji konserwatorskich w obrębie warstwy malarskiej.
Werniks częściowo usunięty w związku z uszkodzeniem malatury.
Ślady impregnacji podobrazia.
Brak śladów przesunięcia formy i zmian w kompozycji.
Delikatne retusze
Pozostałości po zaprawach i farbach widoczne na licach listew ramy z uszakami.
Na odwrociu częściowo zachowana warstwa ochrowej farby.
Wysokość65 cm
Szerokość63 cm
LokalizacjaSalon Ekspozycyjny - Galeria Srebra i Światła R&R Łódź, ul. Nawrot 4/II
MiejsceSG: 50

OPIS PRZEDMIOTU

Biały Kruk ! Około 300-letni wspaniały obraz na drewnie: „Tobiasz i Archanioł Rafał”. Pochodzi z okolic Pisza (pogranicza Kurpi i Mazur). Obraz niesygnowany, autor wg zasad daru religijnego – bezimienny. Być może Darczyńcza pałacowy dla kościoła w budowie. Całość oprawiona w drewnianą prostą ramę. Malowany na niezgruntowanej desce.

Obraz ukazuje scenę rodzajową z Pisma Świętego idących razem Archanioła Rafała- opiekuna, stróża i przewodnika z młodzieńcem – Tobiaszem. Scena pełna dynamiki i optymizmu oraz wiary. Tobiasz idzie dziarskim krokiem niesie na ramieniu przerzuconą, dużą rybę. Obaj odziani w tuniki, trzymają kije wędrowców. Za nimi skromny pejzaż. Kolorystyka kompozycji oparta jest na kilku barwach: bieli, czerwieni, oranżu, zieleni, błękitu z dodatkiem ochry i żółcienia. Obraz o tematyce kościelnej utrzymany w sielsko-pałacowym klimacie. POLONICA !!!

Historia:

Tobiasz i Archanioł Rafał - Święty Rafał przedstawił się w Księdze Tobiasza, iż jest jednym z "siedmiu aniołów, którzy stoją w pogotowiu i wchodzą przed majestat Pański" (Tb 12, 15). Występuje w niej pod postacią ludzką, przybiera pospolite imię Azariasz i ofiarowuje młodemu Tobiaszowi wędrującemu z Niniwy do Rega w Medii swoje towarzystwo i opiekę. Ratuje go z wielu niebezpiecznych przygód, przepędza demona Asmodeusza, uzdrawia niewidomego ojca Tobiasza. Hebrajskie imię Rafael oznacza "Bóg uleczył". Jest czczony jako patron aptekarzy, chorych, lekarzy, emigrantów, pielgrzymów, podróżujących, uciekinierów, wędrowców i żeglarzy. W ikonografii św. Rafał Archanioł przedstawiany jest jako młodzieniec bez zarostu w typowym stroju anioła - tunice i chlamidzie. Jego atrybutami są: krzyż, laska pielgrzyma, niekiedy ryba i naczynie. W ujęciu bizantyjskim ukazywany jest z berłem i globem.

Źródło: http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/09-29a.php3

Rokoko - nurt stylistyczny, obecny zwłaszcza w architekturze wnętrz, ornamentyce, rzemiośle artystycznym i malarstwie, występujący w sztuce europejskiej w latach ok. 1720-1790. Nurt rokokowy wyróżnia się także w dziejach literatury. Uważane czasem za końcową fazę baroku, w rzeczywistości zajęło wobec niego pozycję przeciwstawną. Sprzeciwiło się pompatycznemu ceremoniałowi, monumentalizmowi i oficjalnemu charakterowi stylu Ludwika XIV, skłaniając się ku większej kameralności, zmysłowości, wyrafinowaniu i pewnej sentymentalności. Odznaczało się lekkością i dekoracyjnością form, swobodną kompozycją, asymetrią i płynnością linii oraz motywami egzotycznymi (np. chińskimi). Styl rokokowy najsilniej rozwinął się we Francji i związany był głównie z życiem dworskim.

Wstępem do rokoka był okres regencji Filipa Orleańskiego we Francji (1715-1723), podczas której powstawały dzieła charakteryzujące się większą swobodą i dekoracyjnością. Jego rozkwit nastąpił za Ludwika XV; wówczas też rokoko rozpowszechniło się w Europie, zwłaszcza w Bawarii, Prusach, Austrii, Czechach, Saksonii, na Śląsku, w Polsce i w Rosji. Rokoko wyrosło ze sprzeciwu wobec tego, z czym wiązały się rządy Ludwika XIV. Wiek XVII, zwany przez historyków „grand siècle” kończył się pod znakiem zachwiania potęgi Francji, która do niedawna była właściwie arbitrem Europy, mocarstwem dyktującym swą wolę dzięki sile militarnej, ekonomicznej i kulturalnej. Zniesienie edyktu nantejskiego doprowadziło do emigracji z Francji ok. pół miliona hugenotów, a w efekcie do osłabienia gospodarczego kraju; byli to bowiem w dużej mierze rzemieślnicy, bankierzy i specjaliści pracujący w manufakturach. Wydarzenia te oraz kolejne wojny doprowadziły do krytyki Króla-Słońce. Przedmioty w tym stylu często miały ozdobny ornament zaczerpnięty z charakterystycznych dla rokoka giętych linii układających się spiralnie -„rocaille”. Dwie litery C łączyły się w taki sposób, że jedna była ustawiona zwyczajnie druga zaś odwrócona. W ten sposób otrzymywało się stylizowane „S”.

Po okresie wyniszczającej państwo wojnie domowej nastał czas stabilizacji politycznej i gospodarczej, w związku z czym zaczęto większą rolę zwracać na nową sztukę. Za pierwszy przejaw rokoko w Rzeczypospolitej należy uznać zamówienie między rokiem 1732 a 1735 przez Zofię Sieniawską i jej męża Augusta Czartoryskiego u Juste-Aurèle Meissonniera wykonanie dekoracji, plafonu, boazerii, supraportów i mebli do Złotego Salonu w swoim Pałacu w Puławach (zachowane fragmenty są w muzeum w Jędrzejowie).

Źródło: Wikipedia

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia