Srebrna próby 800 Ag patera ze słynnej włoskiej pracowni Eugenio Stancampiano w Palermo okresu początków włoskiej moderny. Czara o formie okrągłej misy. Ścianki gładkie, lekko rozszerzające się, dekorowane metaloplastyką liści. Brzeg nieregularny, zdobiony perełkowaniem i odlewanymi aplikacjami ażurowanych liści.

Całość wsparta na 3 wysokich nóżkach. Elegancka i wytworna ozdoba środka stołu na słodkości, owoce. Piękny, elegancki ale praktyczny prezent wizytowy dla Pani Domu. Luksusowy prezent i przedmiot codziennego użytkowania jednocześnie.

Historia:

Stancampiano Eugenio - Palermo – historia firmy sięga roku 1870, kiedy Francesco Stancampiano prowadził niewielki sklep w Palermo. Dzięki wiedzy zaczerpniętej w najlepszych złotniczych szkołach, szybko zaczął przodować wśród rzemieślników w Palermo.

Praca ze srebrem zobowiązuje do ciągłej nauki i doskonalenia umiejętności. Do zawodu złotnika Francesco przyuczał od młodych lat swojego syna - Eugenio, który następnie odziedziczył firmę. W 1955 syn zdecydował się przenieść firmę do Via Messina Marine (siedziba firmy do tej pory) ze względu na lepsze warunki pracy i możliwości rozwoju technologii.

Lata powojenne we Włoszech zwane są "cudem gospodarczym". Również dla Stancampiano, które stało liderem sprzedaży srebra, doskonale znającym potrzeby rynku.

W 1973 założono E. Stancampiano S.p.a. - pracownia prestiżowa, synonim elegancji, znany na całym świecie.

Obecnie firma dąży do jeszcze większego rozwoju ufając doświadczeniu Matteo Stancampiano - prezesowi Krajowej Federacji Złotnictwa oraz energii i entuzjazmowi jego dwóch synów Giancarlo (Sales Manager) i Roberto (Export Manager)

Źródło: www.stancampiano.com

Dekoracja ażurowa - sposób powstawania: na srebrnej blasze rysowany jest ornament, który następnie wycinany jest przy pomocy specjalnych narzędzi. Ważne, aby przy wycinaniu powstały prześwity. Jednym ze sposobów dekoracji ażurowej jest umieszczenie wyciętego fragmentu na gładkim tle co przypomina metalową koronkę. Najtrudniejszym elementem tej techniki jest obróbka krawędzi. Ornament należy otoczyć metalową taśmą. Tak przygotowaną formę można również umieścić na powierzchni danego przedmiotu, aby ażur odcinał się od tła.

Źródło: Dzieje wyrobów ze srebra od starożytności do lat 50-tych XX wieku, Arkady, str. 83

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. (1918-1975), zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Anglii początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.