Srebrna próby 835 Ag taca podająca / patera ze słynnej niemieckiej pracowni Wilhelm Binder w Schwabisch Gmȕnd. Okrągła, o gładkim, lśniącym lustrze. Brzeg lekko wyniesiony, rozszerzający się na zewnątrz, zwieńczony płaskim profilowanym kołnierzem. Krawędź nieregularna. Wykonana z dużą precyzja i dokładnością kształtów. Może służyć do serwowania przekąsek bądź trunków. Wspaniała, ponadczasowa ozdoba środka stołu. Luksusowy, elegancki i nietuzinkowy prezent dla domu, na jubileusz i inne wyjątkowe okazje.

Historia:

Wilhelm Binder – pracownia założona w 1869 roku z Schwäbisch Gmünd w jednym z największych niemieckich ośrodków złotnictwa. W 1871 roku Binder i Dominikus Rudolph stali się współwłaścicielami pracowni produkującej niewielkie przedmioty srebrne. W 1884 roku przejęli słynną firmę Dominikusa Kotta, która istniała już od 1829 roku.

W 1898 wspólnie wybudowali nową fabrykę zatrudniającą ponad 300 osób. Dzięki temu Binder stał się jednym z największych złotników w Schwäbisch Gmünd. Warto dodać, że wówczas istniało aż ponad 120 fabryk produkujących srebra i złota użytkowe.

W 1939 firma została przejęta przez braci Köhler, właścicieli pracowni jubilerskiej od 1890. Srebra Wilhelma Bindera są odzwierciedleniem zmieniających się trendów na przełomie XIX i XX wieku. Wyroby były bardzo wysoko cenione, nie tylko ze względu na design ale i precyzję wykonania. Głównym motywem zdobniczym była płynna secesyjna linia. Z czasem idąc w kierunku Art Deco wyroby były mniej zdobne . Pracownia wygrała złoty medal na Światowej Wystawie w Paryżu w 1939 roku za stylowy kielich wykonany ze srebra i kości słoniowej, projektu Wilhelma Wahla.

Cechowanie po roku 1886:

Źródło: http://www.thirdreicharts.com/

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Srebro a zdrowie ! - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze