Srebrna próby 800 Ag unikalna, wspaniała popielniczka damska na dwa papierosy, przenośna ze słynnej pracowni Mistrza Wilhelma Geist z Hanau. Filigranowa, owalna. Lustro gładkie, dekorowane repusowaną wiązanką róż. Ścianki gładkie, lekko wyniesione ku górze. Zwieńczone płaskim, ażurowym kołnierzem dekorowanym różami, wolutami i półplastycznymi liśćmi akantu. Na dłuższej osi owalnego kołnierza dwa gładkie uchwyty na papierosy. Urocza, damska popielniczka na 2 papierosy. Zdobna i elegancka. Ponadczasowa. Wyjątkowy, wytworny, luksusowy i niepowtarzalny prezent dla Pani.

Historia:

Wilhelm Geist & Son - pracownia powstała w 1930 roku w Hanau. W 1992 roku kupiona przez Ludwiga Oswalda.

Źródło: www.dieschatzkisteimnetz.de

Popielniczka – naczynie służące do doraźnego gromadzenia popiołu z wyrobów tytoniowych oraz ich niedopałków i niedopałków zapałek. Większość popielniczek jest zaprojektowana w taki sposób, aby można było o nie opierać tlące się papierosy, cygaretki czy cygara. Spotyka się popielniczki zrobione ze szkła, metalu, kamienia, porcelany, plastiku i praktycznie każdego innego niepalnego materiału. Czasami są to przedmioty ozdobne, eleganckie, pamiątkowe, a czasami nawet będące dziełami sztuki. Spotykany jest również szereg popielniczek zamykanych, o różnorodnych mechanizmach zarówno gaszenia, jak i ukrywania zawartości. Wcześniej popielniczki, jako przedmiot towarzyszący człowiekowi niemal we wszystkich pomieszczeniach, były bardzo często ozdabiane najrozmaitszymi reklamami z niemal każdej dziedziny, jak również same przybierały bardzo różne kształty nawiązujące do reklamowanych wyrobów. Przykładem może być polska popielniczka z lat 60. XX w. – reklama ówczesnej firmy Stomil, w postaci szklanego spodka otoczonego miniaturową, grubą oponą. Często na papierośnicach pisano dedykacje i monogramy personalne.

Dekoracja ażurowa - sposób powstawania: na srebrnej blasze rysowany jest ornament, który następnie wycinany jest przy pomocy specjalnych narzędzi. Ważne, aby przy wycinaniu powstały prześwity. Jednym ze sposobów dekoracji ażurowej jest umieszczenie wyciętego fragmentu na gładkim tle co przypomina metalową koronkę. Najtrudniejszym elementem tej techniki jest obróbka krawędzi. Ornament należy otoczyć metalową taśmą. Tak przygotowaną formę można również umieścić na powierzchni danego przedmiotu, aby ażur odcinał się od tła.

Źródło: Dzieje wyrobów ze srebra od starożytności do lat 50-tych XX wieku, Arkady, str. 83