Kategorie E-Sklepu

Cukiernica CESA 1882, kryta, srebrna, Włochy – Neo Empire.

We have CMS-provided images

Cukiernica CESA 1882, kryta, srebrna,  Włochy – Neo Empire.

Cukiernica CESA 1882, kryta, srebrna, Włochy – Neo Empire.

Srebrna pr.800 Ag cukiernica ze zdejmowaną pokrywką ze słynnej aleksandryjskiej pracowni CESA 1882. Delikatna i subtelna. Na cukier i słodkości. Ozdoba stolika kawowego. Niezobowiązujący, elegancki souvenir. Wspaniała na prezent wizytowy dla Pani Domu.

3-01008

2 232 zł



Zapoznałem się z Regulaminem Sklepu oraz Polityką Prywatności i w pełni akceptuję wszystkie ich postanowienia.

Do koszyka

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotuCukiernica CESA 1882, kryta, srebrna, Włochy – Neo Empire.
Numer katalogowy3-01008
KategorieSrebra Antyczne; Cukiernice; Na Komunię; Na Ślub
Ocena użytkowaSztuka użytkowa – do natychmiastowego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
Krótka charakterystykaSrebrna pr.800 Ag cukiernica ze zdejmowaną pokrywką ze słynnej aleksandryjskiej pracowni CESA 1882. Delikatna i subtelna. Na cukier i słodkości. Ozdoba stolika kawowego. Niezobowiązujący, elegancki souvenir. Wspaniała na prezent wizytowy dla Pani Domu.
Cena (waluta do wyboru)
Pracownia / TwórcaCESA 1882
Kraj wytworzeniaWłochy
Aleksandria
Okres w sztuceNeo Empire
Data wytworzenia1935
Lata (1935 – 1971) - lata rejestracji puncy. Czas wytworzenia szacować można po charakterystycznej manierze nawrotu do cesarskiego empiru na okres około wojenny Drugiej Wojny Światowej.
Okres / WiekXX wiek
MateriałSrebro, punca próba 800 Ag, 1 AL
Technika kreacjiSrebro ręcznie wyoblane, odlewane, żłobkowane, perełkowane, cyzelowane
Stan zachowaniaBardzo dobry. Srebro zostało oczyszczone z patyny.
Wysokość14 cm
Szerokość14 cm
Głębokość10 cm
Waga155 g
LokalizacjaSalon Ekspozycyjny - Galeria Srebra i Światła R&R Łódź, ul. Nawrot 4/II
MiejsceSG: 04

OPIS PRZEDMIOTU

Srebrna próby 800 Ag, cukiernica ze zdejmowaną pokrywką ze słynnej włoskiej pracownia CESA 1882 z Aleksandrii. Filigranowa, wizualnie lekka ale o wadze 155 gramów. Czara w formie okrągłej wazy, górą lekko rozszerzona. Brzeg dekorowany poziomymi żłobkami. Po bokach dwa ucha w formie przecinków dekorowane motywem odlewanej męskiej twarzy. Pokrywka zdejmowana, kaskadowo wyniesiona do góry, dekorowana żłobkami, pasowym ornamentem roślinnym oraz perełkowaniem. Zwieńczona finezyjnym uchwytem. Całość osadzona na okrągłej stopie kaskadowo wyniesionej ku górze lekko zwężającej się tworzącej nóżkę. Zdobiona również pasowym ornamentem roślinnym i perełkowaniem. Piękna i elegancka ozdoba stolika kawowego i saloniku wypoczynkowego. Niezobowiązujący, wytworny ale praktyczny souvenir okolicznościowy i wizytowy. „Urocza i elegancka pamiątka” dla dzieci i rodziców solenizantów, urodziny, imieniny oraz ceremonie kościelne: chrzciny, Komunie Święte.

Historia:

W 1882 roku uliczny sprzedawca Luigi Cavezzale po nauce w paryskiej Art of Silversmith (Sztuka Złotnicza) do której przeniósł się mając zaledwie 20 lat otworzył w Aleksandrii swój własny warsztat złotniczy : Luigi Cavezzale Trotti. W 1914 roku, w przededniu pierwszej wojny światowej, firma Luigi Cavezzale osiągnęła znaną już pozycję na rynku włoskim, z około 75 pracownikami i specjalizacją w produkcji srebrnych sztućców, srebrnych toaletek, biżuterii, srebrnych ram do obrazów i srebrnych ramek na przedmioty ze szkła.

Na początku roku 1900 i tym razem w Aleksandrii utworzona została firma Barberis, Cesa, Pietrasanta & C. Firma ta w okresie do I wojny światowej staje się ponadnarodowym dostawcą i liderem przedmiotów ze srebra. To właśnie w tym okresie pojawiło sie poraz pierwszy nazwisko Cesa. Alessio Cesa (1875-1927) rozpoczyna swoją karierę jako przedstawiciel biżuterii i zegarków w imieniu firmy z Turynu W przededniu I wojny światowej, firmy Barberis, Cesa, Pietrasanta & C., produkując głównie sztućce srebrne, uzyskała znaną pozycje i markę własną. Po I wojnie światowej Alessio Cesa dziedziczy firmę Cavezzale przemianowując ją na Cesa 1882, Firma nabiera kształtu i staje się głownym dostawcą srebrnych sztućców na dużą skalę. W 1927 roku, po jego śmierci, Angelo Bona (1889/73) przejmuje prowadzeniem Cesa 1882.

W 1920 roku powstaje w przedsiębiortswo SIAP (Industrial Company srebrne zastawy, sztućce) specjalizujące się w sztućcach z różnych stopów srebra. Ścieżki rozwoju obu firm łączy srebro tak Aleksandryjczyka z Cesa 1882 jak i z SIAP. Obie firmy w latach 20-tych XX wieku zdobywają najwyższe pozycje na rynku krajowym. Kryzys z 1929 roku powala jednak na kolana potentata SIAP, który jest zmuszony do fuzji aby nie zniknąc z rynku.

1931 roku po skomplkowanych fuzjach SIAP powołana zostaje spółka akcyjna Ricci&C dzieląc się na część wykonawczą i rzemieśliczą i na część handlową. Na wskutek powojennego ożywienia przemysł srebrny się rozwija inwestując w coraz to nowe gałezie i przedmioty z tego kruszcu. Zarówno firma Cesa 1882 jak i Ricci osiągają roczne wzrosty sprzedaży do 300% stając się najbardziej znanymi markami włoskimi.

W latach 1950-1970 firmy Cesa 1882 i Ricci Argentieri pod przewodnictwem Riccardo Alfonso Cësa osiagają znaczne wzrosty a każda z nich zatrudnia po 200 pracowników. W tych latach, Alfonso Cesa, syn Alessio, wyróżnia się jako jeden z najbardziej znanych na świecie Mistrzów Złotników Włoskiego Srebra. Z kryzysem lat 70. XX wieku cały przemysł srebra zostaje dotknięty spadkami popytu. Prowadzi to do zmniejszenia zatrudnienia w firmach i rodzi potrzebę dywersyfikacji produkcji z wykorzystaniem metalicznego srebra (platery i stopy sebra). Obie firmy wydają duże środki na inwestycje reklamowe i marketingowe do komunikacji i budowania marek w segmencie luksusowych prezentów i upominków.

Grupa działa do dzisiaj, prawie od początku była dostawcą srebrnych sztućców i zastaw stołowych do rodzin królewskich, także do słynnej rodziny Savoy a obecnie również dostarcza sztućce do Pałacu Prezydenta Republiki Włoch.

Źródło: Wikipedia

Neo Empire – styl , który wywodzi się z pierwotnie z kierunku Empire: (styl cesarstwa) – odmiana późnego klasycyzmu powstała we Francji w latach 1800-1815, występująca w modzie, architekturze, malarstwie i sztuce użytkowej podczas panowania Napoleona w Europie, zwłaszcza na terenach obecnej Polski (Księstwo Warszawskie) i w Rosji). W Niemczech i Austrii empire współistniał ze stylem Biedermeier. Styl wzorował się na sztuce starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu. Twórcami stylu empire byli francuscy architekci Charles Percier oraz Pierre François Louis Fontaine zaprojektowali meble i wystrój wnętrz cesarza. Wydali oni również „Palaise maisons et autres edifices de Rome moderne” (1802, Paryż) oraz „Residences des souverains” (1833, Paryż), w których to zawarli założenia stylu. Przykładem zastosowania stylu empire są wnętrza pałacowe Luwru, Wersalu, Rueil-Malmaison i Fontainebleau, kościół La Madeleine oraz łuk triumfalny na Placu du Carrousel. Wielki powrót do tradycji antyku dał również Italii niezwykle korzystną pozycję ponieważ w tym właśnie kraju było największe skupisko zabytków architektury klasycznej oraz bwykopaliska archeologiczne w Pompejach. W połowie wieku XX we Włoszech zapanował powtórnie styl empirowy w sztuce użytkowej potocznie zwany Neo Empire.

Źródło: Wikipedia, Dzieje wyrobów ze srebra od starożytności do lat 50-tych XX wieku, Arkady, str. 96

Srebro a zdrowie ! - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze