Srebrna próby 925 Ag Sterling około 140-letnia cukiernica / szkatuła ze słynnej niemieckiej pracowni Gebrüder Kühn w Schwäbisch Gmünd. Owalna, filuterna, pełna życia i radości.. Czara dołem wybrzuszona. Wsparta na czterech giętych nóżkach. Miejsca połączeń nóżek z czarą zdobione aplikacjami liści. Pokrywka na zawiasie, lekko wyniesiona ku górze. Zwieńczona uchwytem w formie rozwiniętego kwiatu na liściastej rozecie mocowanej na śrubunek. Całość gładka, lśniąca podzielona spiralnie biegnącymi żebrami stylizowanymi na pukle. Elegancka, gustowna i praktyczna ozdoba stolika kawowego i saloniku wypoczynkowego. Na cukier i słodkości. Może również służyć jako szkatuła na kosztowności w damskiej garderobie i buduarze. Piękny i niepowtarzalny prezent okolicznościowy i wizytowy dla wymagającej Pani Domu. Wyjątkowa pamiątka ważnych wydarzeń rodzinnych. Jedyny taki prezent ślubny dla Pary Młodych !

Historia:

Pracownia Gebrȕder Kȕhn -

W 1860 roku Johann Stanislaus Nepomug Kȕhn złotnik z Wiednia założył manufakturę wyrobów srebrnych w Schwabisch Gmind. W 1886 roku firma została przejęta przez jego synów i od tej pory nosiła nazwę Gebrȕder Kȕhn. Symbolem produktów pracowni stał się jednorożec, również znajdujący się w herbie miejscowości siedziby pracowni. Aktualnie pracownia działa pod nazwą Sonja Quandt , która jest jej właścicielką od 1984 roku.

Źródło: www.sonja-quandt.com

Srebro a zdrowie ! - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia