Srebrna próby 800, 2-elementowa cukiernica z pokrywką wczesnej włoskiej moderny; okresu około wojennego. Pracownia złotnicza Bruno Bausi z Florencji. Wizualnie lekka ale o wadze ponad 240 g cukiernica na czterech lekko giętych nóżkach w formie odlewanych aplikacji. Czara wybrzuszona lekko stylizowana na barok, dwa uchwyty gięte esowato z delikatnym górnym zdobieniem. Pokrywka gładka, elegancka, stożkowa, zwieńczona zdobną kulą.

Elegancka i luksusowa ozdoba stolika kawowego, deserowego i saloniku wypoczynkowego. Na cukier i słodkości. Idealna na elegancki i praktyczny prezent okolicznościowy dla każdej Pani domu. „Urocza, słodka i elegancka pamiątka” dla dzieci i rodziców solenizantów, urodziny, imieniny oraz ceremonie kościelne: chrzciny, Komunie Święte.

Historia:

Modernizm − to ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1918-1975, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych .To również początek sztuki nowoczesnej okresu powojennego. Jest to czas ożywienia wszelkiej aktywności twórczej. W Europie nastąpił proces odbudowy po wojnach światowych, a Ameryka była na drodze do osiągnięcia potęgi światowej. Produkcja złotnicza nadal pozostała tradycyjna, ale również powstały i rozwinęły się nowe firmy kształcące nowych i wybitnych projektantów. Jednak po II wojnie światowej nadal ogromne wpływy pozostały w rękach burżuazji co sprawiło, że wyroby złotnicze naśladowały wzór klasycystyczny nieraz niemal stanowiły kopię pierwowzoru. Główny okres rozwoju modernizmu to lata międzywojenne, dojrzały okres to lata 50-60 te XX wieku. W Anglii początki datuje się na lata 30-te XX wieku , swoje apogeum stylistyczne osiągnął w latach 50-tych XX wieku.

Źródło: Wikipedia.