2 kinkiety słynnej francuskiej pracowni Mulaty, oryginalnie sygnowane - wspaniały, unikalny reprezentant secesji z około 1920 roku. 2 punkty świetlne.

Metaloplastyka w secesyjnym wzornictwie z kutego czernionego metalu. Każdy z giętym ramieniem w kształcie litery C. Osadzone w rozecie o kształcie zbliżonym do trójkąta. Metaloplastyka z aplikacjami kiści winogron i pnączy winorośli. Klosze w kształcie kielichów warstwowo barwione w odcieniach mleczno- niebieskich.

Na szczególną uwagę zasługuje połączenie lustrzanej rozety i kloszy, które oświetlając rozprasza światło dając bardzo ciekawe i niepowtarzalne i niezwykłe efekty wizualne.

Technologia doboru komponentów kolorystycznych była najwyższą tajemnicą pracowni i twórców. Pięknie prezentuje się przy zgaszonym, zapalonym świetle, ożywiają każde wnętrze zmieniając barwę wraz z czasem świecenia.

Doskonale prezentują się w hallach, salonach, pomieszczeniach typu foyer oświetlając, dekorując i nadając niepowtarzalny klimat i harmonię. Wspaniały i luksusowy prezent do nowego domu, dworku.

Historia:

Mulaty – huta szkła założona w 1897 roku w Lyonie, we Francji. Specjalizowała się w produkcji kieliszków, dzbanów do wody / wina, kieliszków do absyntu oraz lamp i żyrandoli. Wyroby Mulaty ze względu na swoje pochodzenie i luksusowość rzadko kiedy były użytkowane, kupowazne były głównie przez zamożnych kolekcjonerów.

Źródło: www.antiquitiesweb.com/

Secesja we Francji - Głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. W stolicy działał czołowy architekt francuskiego Art Nouveau - Hector Guimard, znany przede wszystkim jako twórca wejść do stacji paryskiego metra. Wykonane fabrycznie z żelaza pomalowanego na zielono, oparte są na bujnych, płynnych liniach. Wznosił także kamienice i pałace (np. Castel Béranger, 1894-8) i budynki publiczne (np. sala w Humbert de Romans, 1902, z wyeksponowaną stalową konstrukcją). W Paryżu działał również najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, René Lalique. Okres secesji przyniósł szczególny rozkwit sztuki plakatu. Jednym z ojców współczesnego plakatu był Jules Chéret, operujący żywą kolorystyką, niezwykłymi krojami pisma i uproszczonym rysunkiem, drugim - Henri de Toulouse-Lautrec. Natomiast w Nancy tworzył Émile Gallé, działający na polu meblarstwa i szklarstwa. Szczególnym zainteresowaniem darzył przyrodę, a zwłaszcza rośliny. Zbierał je i hodował, czerpiąc z nich inspirację do tworzonych dzieł. W swoich wyrobach szklarskich stosował różne techniki i kształty naczyń. Dzięki własnym metodom barwienia szkła uzyskał szeroką gamą kolorów, stosując przede wszystkim odcienie mleczne i matowe.

Źródło: Wikipedia