100-letni, oryginalny, sygnowany, żyrandol ze słynnej francuskiej pracowni rodziny Schneider, z linii Le Verre Francais.

Wspaniały reprezentant francuskiej secesji. Zbudowany z 6 punktów świetlnych, ampli i trzech kloszy. Zawieszony na kutej rozecie i trzyelementowym ramieniu na kształt zwężającego się ku dołowi stożka. Od ramienia odchodzą trzy plastycznie kute uchwyty z kloszami w kształcie kielichów, między którymi osadzona jest ampla.

Klosze ze szkła warstwowego w odcieniach różu i fioletu, ampla oryginalnie sygnowana. Elementem zdobniczym jest piękna, kuta ręcznie, plastycznie gięta metaloplastyka stylizowana na gałązkę róży z liśćmi przeplatającą się wokół ramienia i kloszy.

Piękne dobrana kolorystyka i kompozycja żyrandola daje różne efekty przy zgaszonym i zapalonym świetle, zmieniając się z długością czasu świecenia. Technologia doboru komponentów była najwyższą tajemnicą pracowni i twórców

Ze względu na swoją wyjątkowość i stan zachowania stanowi luksusowy element wystroju wnętrz nadający im niepowtarzalny klimat, ciepło i harmonię. Może być przeznaczony do saloników, gabinetów i każdych innych pomieszczeń których właściciele oczekują wyjątkowości, luksusu i oryginalności. Jedyny taki i niepowtarzalny dostępny w Polsce.

Historia:

Pracowania Charles Schneider została założona w 1913 roku przez dwóch braci: Ernesta i Charlesa. Początkowo obaj znaleźli zatrudnienie w pracowni szkła Daum gdzie nabyli praktyki. Po kilku latach wraz z jeszcze jednym pracownikiem otworzyli hutę szkła w Épinay-sur-Seine. Wojna pokrzyżowała plany rozwoju i fabryka została zamknięta.

W 1918 roku bracia ponownie otworzyli fabrykę i zatrudnili byłych pracowników Freres Muller i Daum. Co oczywiście spowodowało, że nowa huta stała się konkurencyjna, ponieważ używano podobnej techniki wypalania szkła jaką głosiła szkoła w Nancy.

Pracownia odróżniała się na tle innych tym, że stworzyła dwie różne techniki i style wytwarzania, które były stosowane równocześnie: Le Verre Francais i Charder. Istnieją również okazy sygnowane obiema liniami. Linia Le Verre Francais była produkowana w latach 1920- 1929 na ogromną skalę. Mimo swojej wysokiej ceny była pożądana na całym świecie jako produkt luksusowy. Pierwsze egzemplarze zostały zrobione ze szkła nieprzezroczystego zmieszanego z kolorowymi pastami i ozdobione secesyjną ornamentyką. Później, w 1928 roku stworzono całą kolekcję żyrandoli ze szkła trawionego kwasem.

Gdy pracownia była w rozkwicie i zatrudniała około 500 pracowników powstała fabryka Degue, która plagiatowała projekty Schneidra. Długi i burzliwy proces sądowy doprowadził do bankructwa i zakończenia działania obu fabryk w 1931 roku.

W 1946 synowie Charlesa podjęli się wznowienia działalności po swoim ojcu i stryju i zaczęli produkować przedmioty codziennego użytku. Fabryka przetrwała do 1981 roku, do momentu przejścia braci na emeryturę. Niestety nie znalazł się godziwy następca tego dorobku, który kontynuowałby dzieło przodków po dziś dzień.

Źródło: http://www.glass-wiki.net/Schneider.ashx

Secesja we Francji - Głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. W stolicy działał czołowy architekt francuskiego Art Nouveau - Hector Guimard, znany przede wszystkim jako twórca wejść do stacji paryskiego metra. Wykonane fabrycznie z żelaza pomalowanego na zielono, oparte są na bujnych, płynnych liniach. Wznosił także kamienice i pałace (np. Castel Béranger, 1894-8) i budynki publiczne (np. sala w Humbert de Romans, 1902, z wyeksponowaną stalową konstrukcją). W Paryżu działał również najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, René Lalique. Okres secesji przyniósł szczególny rozkwit sztuki plakatu. Jednym z ojców współczesnego plakatu był Jules Chéret, operujący żywą kolorystyką, niezwykłymi krojami pisma i uproszczonym rysunkiem, drugim - Henri de Toulouse-Lautrec. Natomiast w Nancy tworzył Émile Gallé, działający na polu meblarstwa i szklarstwa. Szczególnym zainteresowaniem darzył przyrodę, a zwłaszcza rośliny. Zbierał je i hodował, czerpiąc z nich inspirację do tworzonych dzieł. W swoich wyrobach szklarskich stosował różne techniki i kształty naczyń. Dzięki własnym metodom barwienia szkła uzyskał szeroką gamą kolorów, stosując przede wszystkim odcienie mleczne i matowe.