Około 70/-letni, wspaniały gerydon dwuelementowy typ ręczna majolika wraz z gazonem (noga i donica/gazon) ze znanej angielskiej pracowni Elektra Porcelain. Sygnowana znakiem Vulcan. Kobaltowy, przeznaczony na kwiaty / donice z kwiatami. Pełna, piękna secesja, wzornictwo florystyczne wodne: lilie i rośliny wodne, stylistyka morska, u podstawy skorupiaki morskie, kraby wśród roślin zdobnych, morskie fale, stopa gerydonu : trójkątna , stan oryginalny. Anglia słynąca z prac ceramicznych typu majolika z końca XIX wieku i początku XX wieku . Luksusowa i wytworna, użytkowa ozdoba salonów kąpielowych, łaźni i miejsc wypoczynku wodnego ale również salonów, halli i ogrodów zimowych. Wyjątkowy unikalny egzemplarz, przetrwał tak wiele lat , mozliw ze również około wojennych bez uszczerbku.

Historia:

Vulcan / Zenobia / Elektra Porcelain -

to znak towarowy pracowni Elektra Porcelain Co Ltd. z Longton, Staffordshire, Anglia. Używany od około 1940 roku.

Pierwsza pracownia garncarska w Longton została zbudowana w połowie XVIII wieku przy Longton Hall. Na początku XIX wieku miasto stało się centrum produkcji porcelany.

Elektra Porcelain Company mieściła się przy Edensor Road. Należała do tzw. związku Garncarzy z Staffordshire oryg.Staffordshire Potteries, którzy zrzeszał pracownie z 6 miast hrabstwa (Tunstall, Burslem, Hanley, Stoke, Fenton i Longton). Znaki towarowe używane przez Elektra Porcelain to Zanobia od 1924 i Vulcan od około 1940. Znana była przede wszystkim z wytwarzania rzemieślniczego przedmiotów z majoliki Pracownia została zamknięta i rozebrana w 1975 roku.

Źródło: www.thepotteries.org

Gerydon, Żerydon – mebel pochodzący z Francji. Pojawił się w połowie XVII wieku ale swoją sławę uzyskał w okresie rokoka. Gerydony stworzone po tym okresie często były stylizowane na styl rokoko. Pierwsze z nich miały formę Murzynka trzymającego tacę na głowie. Stąd może pochodzić ich nazwa – Guerdion to imię jednego z pierwszych niewolników przywiezionych z Afryki. Mebel ten to zwykle drewniany postument służący jako podstawa do wyeksponowania lamp, donic z kwiatami lub rzeźb.

Źródło: Wikipedia,

Majolika – ceramika pokryta nieprzezroczystą polewą stopowo-cynową o bogatej kolorystyce. Rodzaj fajansu produkowanego we Włoszech od XIV w. do XVII w. Z majoliki wyrabiano przede wszystkim bogato zdobione naczynia, gazony, wazony. Produkcja majoliki rozwinęła się pod wpływem ceramiki mauretańsko-hiszpańskiej, importowanej do Włoch przez Majorkę (stąd nazwa). W XV wieku produkcję rozpoczęto także we Florencji (wprowadzono rzeźby z majoliki). Na początku XVI w. rozwinął się styl istoriato (narracyjny), czyli zdobienie scenami mitologicznymi, historycznymi oraz biblijnymi. Malarzami tego stylu byli zazwyczaj wybitni artyści, a inspiracji szukali w dziełach Rafaela i jego uczniów. Znak rozpoznawczy: żywe kolory, etniczne , biblijne stylizacje, bogata ornamentyka, szklista struktura, śródziemnomorskie klimaty.

Źródło: Wikipedia, Ceramika Tubądzin

Secesja – kierunek w sztuce ukształtowany na przełomie XIX i XX wieku. Secesja jako styl zrywała z dotychczas panującym historyzmem, uważając, że stanowi on tylko imitację wcześniejszych trendów. Artyści chcieli nowego stylu, którego wpływy widoczne byłyby również w sztuce użytkowej i zdobnictwie.

Za podstawowe cechy secesji uważa się charakterystyczną linię - giętką, płynną i ruchliwą oraz bogatą ornamentykę, zwłaszcza roślinno-zwierzęcą. Artyści secesyjni sięgali też chętnie po elementy typowe dla sztuki orientalnej.

W dziełach zwracała uwagę fantazja, a twórcy prześcigali się z kreowaniu nowych i bardziej wyróżniających się form.

Secesja znalazła podatny grunt w całej Europie, a jej główne ośrodki znajdowały się w Anglii, Francji, Austrii, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech.

Źródło: Wikipedia