Kategorie E-Sklepu

Filiżanka na spodku, srebrna, Francja – neorokokowa

We have CMS-provided images

Filiżanka na spodku,  srebrna, Francja – neorokokowa

Filiżanka na spodku, srebrna, Francja – neorokokowa

Srebrna pr.925 Minerwa,120-letnia filiżanka na spodku na herbatę/kawę. Na obu elementach po 4 kartusze zdobione motywem maków-miejsca dedykacje i grawerki. Luksusowy i oryginalny prezent okolicznościowy dla Singla/Singielki. Czarujący i słodki upominek.

3-00037

Przedmiot sprzedany

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotuFiliżanka na spodku, srebrna, Francja – neorokokowa
Numer katalogowy3-00037
KategorieSrebra Antyczne; Dzbany, kielichy, filiżanki
Ocena użytkowaSztuka użytkowa – do natychmiastowego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
Krótka charakterystykaSrebrna pr.925 Minerwa,120-letnia filiżanka na spodku na herbatę/kawę. Na obu elementach po 4 kartusze zdobione motywem maków-miejsca dedykacje i grawerki. Luksusowy i oryginalny prezent okolicznościowy dla Singla/Singielki. Czarujący i słodki upominek.
Kraj wytworzeniaFrancja
Okres w sztuceNeorokoko
Neorokoko z wpływami klasycystycznymi
Data wytworzenia1870
Najprawdopodobniej lata okresu (1870 - 1900)
Okres / WiekXIX wiek
Koniec XIX wieku
MateriałSrebro, Minerwa 925, punca mało czytelna
Technika kreacjiSrebro ręcznie cyzelowane, grawerowane, żłobkowane, odlewane.
Stan zachowaniaBardzo dobry. Srebro zostało oczyszczone z patyny.
Wysokość10 cm
Szerokość13 cm (szerokość – filiżanka)
10 cm (średnica – filiżanka)
12 cm (średnica – spodek)
Waga145 g

OPIS PRZEDMIOTU

Srebrna próby 925 (Minerwa) ponad 120-letnia, francuska filiżanka na spodku, pięknie zdobiona grawerkami. Wizualnie lekka i zwiewna w rzeczywistości o wadze ok. 0,15 kg. Neorokokowa, z silnymi akcentami klasycystycznymi.

Czara filiżanki o profilowanym kształcie, osadzona na nóżce i kolistej podstawie. Brzeg lekko wygięty na zewnątrz, wygodny do picia. Z boku duże, wygodne ucho zbudowane z wolut w kształcie litery S. Powierzchnia filiżanki i spodka ozdobiona 4 kartuszami pod okolicznościowe dedykacje lub monogramy, przedzielonymi pionowymi żebrami. Kartusze grawerowane wielokwiatowym motywem maków. Wspaniały, luksusowy i elegancki okolicznościowy prezent „na bogato” dla Singielki / Singla. Piękny wizytowy upominek na każdą okazję. Praktyczna i użytkowa ozdoba każdej serwantki, półeczki w gabinecie i eleganckiej kuchni. „Urocza, elegancka i nietuzinkowa pamiątka” dla dzieci i rodziców solenizantów, urodziny, imieniny oraz ceremonie kościelne: chrzciny, Komunie Święte. Wytworny prezent dla wybranki serca

Historia:

Rokoko - nurt stylistyczny, obecny zwłaszcza w architekturze wnętrz, ornamentyce, rzemiośle artystycznym i malarstwie, występujący w sztuce europejskiej w latach ok. 1720-1790. Nurt rokokowy wyróżnia się także w dziejach literatury. Uważane czasem za końcową fazę baroku, w rzeczywistości zajęło wobec niego pozycję przeciwstawną. Sprzeciwiło się pompatycznemu ceremoniałowi, monumentalizmowi i oficjalnemu charakterowi stylu Ludwika XIV, skłaniając się ku większej kameralności, zmysłowości, wyrafinowaniu i pewnej sentymentalności. Odznaczało się lekkością i dekoracyjnością form, swobodną kompozycją, asymetrią i płynnością linii oraz motywami egzotycznymi (np. chińskimi). Styl rokokowy najsilniej rozwinął się we Francji i związany był głównie z życiem dworskim.

Wstępem do rokoka był okres regencji Filipa Orleańskiego we Francji (1715-1723), podczas której powstawały dzieła charakteryzujące się większą swobodą i dekoracyjnością. Jego rozkwit nastąpił za Ludwika XV; wówczas też rokoko rozpowszechniło się w Europie, zwłaszcza w Bawarii, Prusach, Austrii, Czechach, Saksonii, na Śląsku, w Polsce i w Rosji. Rokoko wyrosło ze sprzeciwu wobec tego, z czym wiązały się rządy Ludwika XIV. Wiek XVII, zwany przez historyków „grand siècle” kończył się pod znakiem zachwiania potęgi Francji, która do niedawna była właściwie arbitrem Europy, mocarstwem dyktującym swą wolę dzięki sile militarnej, ekonomicznej i kulturalnej. Zniesienie edyktu nantejskiego doprowadziło do emigracji z Francji ok. pół miliona hugenotów, a w efekcie do osłabienia gospodarczego kraju; byli to bowiem w dużej mierze rzemieślnicy, bankierzy i specjaliści pracujący w manufakturach. Wydarzenia te oraz kolejne wojny doprowadziły do krytyki Króla-Słońce.

Po okresie wyniszczającej państwo wojnie domowej nastał czas stabilizacji politycznej i gospodarczej, w związku z czym zaczęto większą rolę zwracać na nową sztukę. Za pierwszy przejaw rokoko w Rzeczypospolitej należy uznać zamówienie między rokiem 1732 a 1735 przez Zofię Sieniawską i jej męża Augusta Czartoryskiego u Juste-Aurèle Meissonniera wykonanie dekoracji, plafonu, boazerii, supraportów i mebli do Złotego Salonu w swoim Pałacu w Puławach (zachowane fragmenty są w muzeum w Jędrzejowie).

Źródło: Wikipedia

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Źródło : Wikipedia