Antyczny, (60 – 100) letni, reprezentacyjny, francuski żyrandol „koszowy” typ Grande Model z kloszami ze szkła barwionego warstwowo. Wspaniała metaloplastyka w wyrafinowanej secesji (wczesna post secesja). 8 punktów świetlnych – w tym 2 w ampli. Twórca nieznany zrzeszony w funkcjonującej od końca XIX wieku (rok zał. 1868) Federacji Atelier d’Art de France (klaster producentów) promującej m.in. Verre d’Art de France (Artystyczne Szkło Francuskie)

Zbudowany z 6 łańcuchowych ramion, od których odchodzą esowato gięte uchwyty na klosze skierowane ku dołowi. Środek zdobi ampla stylizowana na odwróconą pieczarkę. Zamocowana w kunsztownym koszu zdobionym ciekawą i bogatą metaloplastyką pnączy winorośli. Szkło warstwowe w ciepłych brawach pomarańczy, lekkiego brązu z akcentami jasnego granatu. Brzegi kloszy efektownie gięte w post secesyjną „falbankę”. Całość zawieszona na długim, sztywnym pręcie zamocowanym w rozecie na kształt pieczarki cyzelowanej w metalu. Zdobiona listkami winogron. Wspaniałe arcydzieło pracy w metalu i szkle.

Pięknie prezentuje się przy zapalonym i zgaszonym świetle, ożywia każde wnętrze zmieniając barwę z czasem świecenia. Idealnie zdobi wysokie pomieszczenia: typu salon, gabinet bądź winiarnia. Można użytkować w większych salonach w połączeniu z innymi żyrandolami. Luksusowy reprezentant ciekawego okresu post secesji francuskiej, z wyglądu drapieżny od ciepłych słonecznych kolorów do nieomal czernionych. Kosz miejscami przypomina klatę nie pozwalającą się uwolnić szklanej pieczarce. Co ciekawe barwy żółto – ciemne w kontrze Pozytyw/Negatyw (Ampla/Klosze). Profitki trzymające klosze harmonizują z designem całości mimo że prostsze w budowie, idealnie przylegają do mocowań kloszy. Wspaniały i ponadczasowy żyrandol będący jednocześnie ekstrawagancką i nietuzinkową atrakcją każdego pomieszczenia ale jednocześnie zachwycającym egzemplarzem artystycznej sztuki użytkowej !!!

Historia:

Federation / Atelier Verre D’Art de France - to największe francuskie zrzeszenie rzemieślników. Powstało w 1868 roku i na dzień dzisiejszy reprezentuje ponad 6000 profesjonalnych rzemieślników, artystów i ich pracownie. Misją stowarzyszenia jest ochrona i reprezentacja rzemieślników oraz pomoc w rozwoju ich działalności we Francji i poza granicami. Przedsiębiorstwa rzemieślnicze należące do d'Art Franc są szczególnie promowane na wydarzeniach kulturalnych we Francji i zagranicą np.: wystawy, targi oraz w renomowanych galeriach w Paryżu i okolicach. Jednym z działań jest promocja: Verre d’Art de France – Artystycznego Szkła Francuskiego

Źródło: www.patrimoineculturel.com

Secesja – kierunek w sztuce ukształtowany na przełomie XIX i XX wieku. Secesja jako styl zrywała z dotychczas panującym historyzmem, uważając, że stanowi on tylko imitację wcześniejszych trendów. Artyści chcieli nowego stylu, którego wpływy widoczne byłyby również w sztuce użytkowej i zdobnictwie.

Za podstawowe cechy secesji uważa się charakterystyczną linię - giętką, płynną i ruchliwą oraz bogatą ornamentykę, zwłaszcza roślinno-zwierzęcą. Artyści secesyjni sięgali też chętnie po elementy typowe dla sztuki orientalnej.

W dziełach zwracała uwagę fantazja, a twórcy prześcigali się z kreowaniu nowych i bardziej wyróżniających się form.

Secesja znalazła podatny grunt w całej Europie, a jej główne ośrodki znajdowały się w Anglii, Francji, Austrii, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech.

Źródło: Wikipedia

Secesja we Francji - Głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. W stolicy działał czołowy architekt francuskiego Art Nouveau - Hector Guimard, znany przede wszystkim jako twórca wejść do stacji paryskiego metra. Wykonane fabrycznie z żelaza pomalowanego na zielono, oparte są na bujnych, płynnych liniach. Wznosił także kamienice i pałace (np. Castel Béranger, 1894-8) i budynki publiczne (np. sala w Humbert de Romans, 1902, z wyeksponowaną stalową konstrukcją). W Paryżu działał również najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, René Lalique. Okres secesji przyniósł szczególny rozkwit sztuki plakatu. Jednym z ojców współczesnego plakatu był Jules Chéret, operujący żywą kolorystyką, niezwykłymi krojami pisma i uproszczonym rysunkiem, drugim - Henri de Toulouse-Lautrec. Natomiast w Nancy tworzył Émile Gallé, działający na polu meblarstwa i szklarstwa. Szczególnym zainteresowaniem darzył przyrodę, a zwłaszcza rośliny. Zbierał je i hodował, czerpiąc z nich inspirację do tworzonych dzieł. W swoich wyrobach szklarskich stosował różne techniki i kształty naczyń. Dzięki własnym metodom barwienia szkła uzyskał szeroką gamą kolorów, stosując przede wszystkim odcienie mleczne i matowe.

Źródło: Wikipedia