Srebrna próby 925 Minerwa, wspaniale elegancka, unikalna, około 120-letnia cukiernica z pokrywką ze słynnej paryskiej pracowni Savary. Wewnątrz złocona. Duża, wysoka i smukła. Ważąca prawie 450 g. Forma gruszkowata, powierzchnia gładka zdobiona profilowanymi pierścieniami na środku brzuśca i u nasady. Całość osadzona na kolistej, lekko wybrzuszonej, profilowanej podstawie. Po bokach dwa uchwyty w kształcie litery C. Pokrywka ruchoma, wysklepiona, zwieńczona finezyjnym stożkowym uchwytem.

Na gładkiej podstawie, brzuścu i pokrywce

dekoracyjne pasy zdobione rzędem „płatków” oddzielonych żłobkami. Ucha i nasada cukiernicy ozdobiona czterema dekoracyjnymi aplikacjami muszli. Reprezentacyjna, luksusowa ozdoba środa stołu. Na cukier i słodkości.

Wyrafinowany prezent do eleganckiego salonu i wymagającej Pani Domu. Piękna i ponadczasowa pamiątka, upominek z wspomnieniem Paryża przełomu XIX i XX wieku.

Historia:

Savary Paris – punca pracowni to romb z literami S J i królikiem / zającem. Początkowa nazwa pracowni to Savary, następnie nazwa uległa rozszerzeniu na Savary et Fils. W latach 20-ych XX wieku została przejęta przez RAVINET D'ENFERT (pracownia znana z prestiżowej produkcji srebrnej zastawy stołowej) i zakończyła działalność w 1984 roku.

Źródlo: 925-1000.com

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Źródło : Wikipedia