Duży, francuski komplet sztućców obiadowych srebrnych próby 800+ Ag Minerwa 2, na 12 osób (60 sztuk): łyżki do zupy, łyżki do płynnych drugich dań, łyżeczki do cukru / herbaty, widelce obiadowe, widelce zakąskowe, noże obiadowe, noże zakąskowe, widelce do ryb, noże do ryb.

Pakowane asortymentowo po 12 sztuk, w 5 odrębnych oryginalnych eleganckich etui. Klasyczny, oryginalny, nieużywany.

Rękojeści odlewane gładkie, rozszerzające się a następnie lekko zaokrąglone. Brzegi ozdobione motywem wiązki trzcin przewiązanych wstążką.

Czerpak łyżek w kształcie dużej połówki orzecha. Ostrze noży długie, klasyczne produkcji słynnej pracowni Nogent Istnieje możliwość wykonania grawerki / monogramu.

Wnętrze każdego etui wyłożone pięknie z drapowanym jedwabnym atłasem, a na zewnątrz skórą gada. Etui zamykane na dwa zamki.

Luksusowy, ponadczasowy, wyjątkowy i praktyczny prezent na każdą okazję dla domu, z okazji ślubu dla Młodej Pary lub jubileuszu. Wspaniała pamiątka oraz pewna i zawsze zwrotna inwestycja kapitałowa dla rodziny i pokoleń.

Historia:

Ostrze Nogent - w XIX wieku miejscowości Nogent stała się kolebką produkcji sztućców. Miejscowość była otoczona złożami rud żelaza zapewniających naturalne paliwo i wysoką moc hydrauliczną oraz piaskowiec niezbędny do produkcji ostrzy. Już w średniowieczu południowa Szampania słynęła z dogodnych warunków naturalnych.

W 1923 Louis André – Meilleur Ouvrier de France stworzył pracownię Nogent *** z halą produkcyjną w Biesles.

W 1980 doszło do prawdziwej rewolucji w produkcji sztućców. Zaczęto stosować nowe stopy używane w budownictwie sprzętu samolotowego, samochodowego i chirurgicznego, które mieściły się w tym regionie Francji. Jednak specjalnością i chlubą pozostało Nogent ***

Każdego roku produkowane jest ponad 2 miliony ostrzy. To gwarancja wydajności i niezawodności uznane przez Szwajcarię, Niemcy, Anglię, Hiszpanię. Eksport do tych krajów stanowi rocznego obrotu 30 %.

Źródło: www.nogent3etoiles.fr

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).