BIAŁY KRUK !!! Srebrna, punca próby Loth 12 (próba 750-850 Ag) cukiernica pałacowa „Myśliwska z dzikami” o wadze 982 gramów. Unikalne Stare Niemcy, wykonana pod indywidualne zamówienie w kolorycie i nurcie wczesnego, bogatego zdobniczo Biedermeiera. Wewnątrz miedziowana a następnie pokryta stopem złota lub bezpośrednio stopem „słabego złota z miedzią” – zadaniem miedzi było zapewnienie trwałości bez strat ścierania w trakcie użytkowania natomiast zadaniem złota było powstrzymanie przed oksydacją i czernieniem miedzi oraz nalotami grynszpanu w wilgotnej atmosferze. W swojej prawie 200-letniej historii rozwiązanie słabego złota od wewnątrz sprawdziło się idealnie.

Kształt formy skrzyni ze ściętymi narożami. Zamykana na oryginalny zamek ze wspaniale zdobnym kluczykiem ze sprawnym mechanizmem zamka – charakterystycznym dla starych przedmiotów – mechanizm zapadkowy a nie w automacie sprężyny. Wspaniały zdobny i miękko -plastycznie gięty oryginalny kluczyk do zamka. Całość wsparta na grzbietach czterech „idących” dzików. Ścianki czary gładkie zdobione aplikacjami gałązek żołędzi i owoców na przemian z grawerowanym ornamentem liści.

Kluczyk osadzony w aplikacji stylizowanej na rogi jelenia. Wieczko ruchome, na zawiasie, gładkie, zdobione grawerowanym ornamentem florystycznym. Środek zwieńczony uchwytem w postaci odlanego dużego dzika siedzącego na liściach żołędzi. Niezwykła i niespotykana staranność i precyzja wykonania Mistrza Złotnika. Dbałość o najmniejsze szczegóły. Unikalny i nietypowy design.

Cukiernica mocna, męska do ozdoby salonu, gabinetu, pokoju i domku myśliwskiego. Często podobne precjoza bywały w XVII-XIX wieku nagrodami dla Myśliwych Zwycięzców turniejów lub polowań „na dzikiego zwierza” Rzadki unikat, męski, ale praktyczny souvenir, nagroda Myśliwego. Wspaniała i luksusowa lokata kapitału dla pokoleń. Piękna, nietuzinkowa i jedyna taka cukiernica na męski prezent.

Historia:

Biedermeier - styl w sztuce, literaturze, muzyce i architekturze wnętrz rozwinięty w Europie Środkowej, głównie w Niemczech i Austrii oraz w krajach z tego kręgu kultury, w okresie pomiędzy 1815 (Kongres wiedeński) a 1848 (Wiosna Ludów). Styl ten jest odpowiednikiem stylu regencji w Anglii, stylu federalnego w Stanach Zjednoczonych oraz stylu Empire (styl cesarstwa) we Francji. Głównym założeniem stylu było stwierdzenie, że jest to sztuka mieszczan dla mieszczan. Styl ten nigdy nie był dokładnie zdefiniowany, nie było żadnych manifestów programowych itp., dlatego zaliczenia dzieł sztuki do biedermeier w niektórych przypadkach jest problematyczne. Najbardziej wyraziście i powszechnie przejawiał się we wzornictwie wyposażenia wnętrz, sprzętów domowych, w tym w meblach. W tym przypadku nacisk położony był na użyteczność i wygodę projektowanych przedmiotów. Preferowano jasne, pogodne barwy, zarówno w doborze gatunków drewna jak i ozdób. Zdobnictwo było umiarkowane, podporządkowane użytkowości sprzętu. Często wykonywano stoły o zaokrąglonych kształtach i opierające się na jednej nodze. Charakter wnętrz mieszkalnych w typie biedermeier cechowała intymność i zaciszność, częste użycie jasnych, zdobionych rysunkiem kwiatów lub pasami tapet. Na malowidłach typowa była duża dokładność i wierność realizmowi, motywy przyrodnicze i wnętrz domowych. W stylu biedermeier tworzyli tacy malarze jak: Georg Friedrich Kersting, Carl Spitzweg, Rudolf Wasmann i Ernst Resch. Nazwa stylu pochodzi od nazwiska literackiego bohatera tomu wierszy pt. Biedermeiers Liederlust, którego autorem był Ludwig Eichrodt. Biedermeier był tam przedstawiony jako skarykaturowana wersja filistra niemieckiego (człowieka bez wyższych aspiracji, ograniczonego, o ciasnych poglądach). Źródło : Wikipedia

Otto von Bismarck

Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen (ur. 1 kwietnia 1815 w Schönhausen (Elbe), zm. 30 lipca 1898 we Friedrichsruh) – książę von Bismarck-Schönhausen, książę von Lauenburg; niemiecki polityk, premier Prus, kanclerz Rzeszy zwany Żelaznym Kanclerzem. Przyczynił się do zjednoczenia Niemiec. W polityce wewnętrznej zwolennik ewolucyjnego konserwatyzmu.

Kalendarium

1. 1815 – urodził się w junkierskiej rodzinie pruskiej, w Schönhausen (Elbe) nad Łabą.
2. 1816 – przebywał w rodzinnym majątku w Konarzewie (niem. Kniephof).
3. studiował prawo w Getyndze, w służbie dyplomatycznej w Związku Niemieckim (Deutscher Bund).
4. 1847 – zawarł w Barnowcu (Reinfeld) koło Kołczygłów (Alt Kolziglow) w ówczesnym powiecie miasteckim (Rummelsburg) związek małżeński z Johanną von Puttkamer.
5. 1862 – premier i minister spraw zagranicznych Prus.
6. 1867 – otrzymał majątek nieopodal Kołczygłów w Wierszynie (Versin); zakupił dużą posiadłość wraz z pałacem w niedalekim Warcinie (Varzin); powstał Związek Północnoniemiecki (Norddeutscher Bund), gdzie Bismarck został powołany na kanclerza (Bundeskanzler).
7. 1870 – sfałszował słynną depeszę z Ems, która doprowadziła do wojny prusko-francuskiej i w efekcie do zjednoczenia Niemiec.
8. 18 stycznia 1871 – powstała II Rzesza określana jako Cesarstwo Niemieckie (Deutsches Reich), a Bismarck został kanclerzem Rzeszy; otrzymał przydomek Żelazny Kanclerz.
9. 1871-1878 – Bismarck prowadził tak zwany Kulturkampf (walkę kulturową), co faktycznie oznaczało walkę rządu pruskiego z kościołem katolickim, a w zaborze pruskim jednocześnie intensywną germanizację ludności polskiej.
10. 20 marca 1890 – Wilhelm II odwołał Bismarcka z urzędu kanclerza.
11. 30 lipca 1898 – Bismarck zmarł.

Żródło: Wikipedia