Srebrna próby 800 ok.140-letnia, wiedeńska cukiernica za czasów Franciszka Józefa typ bombetta, złocona wewnątrz, kryta z pokrywką na zawiasie. Zamykana na kluczyk, mimo upływu czasu mechanizm sprawny. Duża - typ szkatuła stylizowana na bombettę. Prezentuje się miękko i lekko mimo iż waży 0,458 kg. Forma prostokąta z zaokrąglonymi miękkimi barokowymi narożami. Ścianki gładkie, lekko wybrzuszone. Naroża zdobione gałązkami kwiatów w półplastycznych ornamentach muszli. Wsparta na czterech odlewanych nóżkach z aplikacjami liści o designie wieńców laurowych. Pokrywka gładka, lekko wybrzuszona, naroża półkoliście zdobione ornamentem florystycznym.

Zwieńczona dużym, wygodnym uchwytem w formie liścia.

Luksusowa, rzucająca się w oczy, niezwykle elegancka i bogata ozdoba środa stołu. Marzenie każdej Wymagającej i Wytwornej Pani Domu. Możliwość okolicznościowej grawerki lub monogramu ze spersonifikowaną dedykacją. Wspaniały prezent na każdą okoliczność. Pamiątka oraz pewna i atrakcyjna inwestycja dla rodziny i pokoleń.

Historia:

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia

Secesja – kierunek w sztuce ukształtowany na przełomie XIX i XX wieku. Secesja jako styl zrywała z dotychczas panującym historyzmem, uważając, że stanowi on tylko imitację wcześniejszych trendów. Artyści chcieli nowego stylu, którego wpływy widoczne byłyby również w sztuce użytkowej i zdobnictwie.

Za podstawowe cechy secesji uważa się charakterystyczną linię - giętką, płynną i ruchliwą oraz bogatą ornamentykę, zwłaszcza roślinno-zwierzęcą. Artyści secesyjni sięgali też chętnie po elementy typowe dla sztuki orientalnej.

W dziełach zwracała uwagę fantazja, a twórcy prześcigali się z kreowaniu nowych i bardziej wyróżniających się form.

Secesja znalazła podatny grunt w całej Europie, a jej główne ośrodki znajdowały się w Anglii, Francji, Austrii, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech.

Źródło: Wikipedia