Srebrna próby 800 patera z słynnej niemieckiej pracowni Weinranck & Schmidt Hanau. Głęboka, owalna i gładka. Ścianki wysokie, o powierzchni podzielonej spiralnie biegnącymi żebrami, na przemian z lekkimi wybrzuszeniami. Wygodne, dekoracyjne zwieńczenie zdobione kwiatami i półplastycznymi liśćmi akantu.

Na rewersie patery grawerowana dedykacja:

“Gervidmet von der Direktion der Deutschen Kabelwerke A.G. 1901-1926”. Możliwość spolerowania oryginalnej grawerki i zlecenia własnej indywidualnej, personalnej dedykacji.

Elegancka, wytworna i ciągle użytkowa ozdoba środka stołu. Na potrawy ciepłe, zimne i płynne. Znakomity, ponadczasowy souvenir dla Pani Domu oraz każdą inną ważną okazję.

Historia:

Pracownia Wilhelm Weinranck & Fritz Schmidt Hanau – powstała prawdopodobnie w 1889 roku w Hanau. Specjalizowała się w ręcznym wykonywaniu przedmiotów ze srebra. Punca w kształcie serca z literami W.S. H. Samodzielne przedmioty znakowane monogramem WWH (Wilhelm Weinranck Hanau) umieszczonym w sercu, najczęściej za próbą srebra. Brak danych dotyczących zakończenia działalności.

Źródło: www.925-1000.com

Srebro z Hanau:

Od połowy do końca XIX wieku w Europie i Stanach Zjednoczonych zaczęła panować moda na kopiowanie wzorów starych, antycznych przedmiotów. Takie przedmioty stały się najbardziej pożądane przez klientów, dlatego ponownie zaczęto łączyć ze sobą dawne, historyczne wzorce. Produkcja kopii była zgodna z prawem, ponieważ przedmioty były cechowane obowiązującymi puncami. Jednak środowisko złotnicze w Hanau zdecydowało się oznaczać swoje przedmioty ciekawymi, „fantazyjnymi puncami”. Mówi się, że było to zamierzone działanie. Np.: reprodukcja przedmiotu z oryginalnego francuskiego rokoko była cechowana dokładanie tak samo jak oryginał. To co praktykowano w Hanau byłoby całkowicie nielegalne we Francji lub Anglii czy nawet innym niemieckim mieście. Jednak Hanau słynęło z wolnego handlu. Ciekawostką jest, że nie zachowały się żadne księgi wyjaśniające panujący wówczas system cechowania przedmiotów, tak więc dzisiejsza identyfikacja jest bardzo trudna.

Hanau znalazło niszę na rynku złotniczym i idealnie ją wypełniło swoimi „antycznymi” wyrobami. Ojcem tego przemysłu był August Schleissner, a zaraz po nim Neresheimer (pracownia założona w 1890 roku jako spółka Augusta i Ludwika Neresheimera z Jeanem Schlingloffem).

Srebro z Hanau było popularne i eksportowano je na cały świat, głównie jednak do Afryki i Chin. Z czasem Mistrzowie z Hanau zaczęli przyjmować zlecenia od innych zagranicznych pracowni na znane kopie lub nawet własne przedmioty do ich zarobkowego powielania dokładając swoje własne autorskie punce do znakowań złotników z Hanau – stąd często podwójne znakowanie na przedmiotach z Hanau – własne punce oraz zagranicznych pracowni. Z biegiem lat Hanau zaczęło słynąć z wysokiej jakości i szerokiej listy przedmiotów i pracowni które tę ofertę systematycznie poszerzały, zyskując międzynarodowy rozgłos i rozpoznanie. I tak miasto przebyło drogę od kopiowania do sławy i własnego wizerunku „Zagłębia Srebrnego Hanau”.

Źródło: silvercollection.it oraz inne notatki ze stron o „Srebrnym Hanau”