Srebrna próby 800 cukiernica. Z mediolańskiej pracowni FABBRICA ARGENTERIA FIORENTINA di BARTOLINI BARTOLOZZI & C. S.A.S. Włoski, powojenny po Drugiej Wojnie Światowej neobarok. Filigranowa. Czara gładka w formie wazy, dołem dekorowana dużym, promieniście rozchodzącym się, repusowanym ornamentem. Osadzona na gładkiej, kolistej wyniesionej ku górze stopie. Pokrywka zdejmowana, lekko wysklepiona. Dekorowana również dużym, promieniście rozchodzącym się repusowanym ornamentem, tworząca efektowną rozetę, zwieńczoną uchwytem w formie wieńca laurowego. Po bokach dwa uchwyty w kształcie litery S o ciekawym designie półplastycznych liści akantu i głowy mężczyzny. Całość tworząca efektowną, nietuzinkową kompozycję.

Delikatna, luksusowa ozdoba stolika kawowego i saloniku deserowego. Na cukier i słodkości. Idealna na elegancki i praktyczny prezent okolicznościowy. Możliwość wykonania okolicznościowej spersonifikowanej grawerki z dedykacją lub monogramem. Wytworny i wyjątkowy prezent na ślub dla Państwa Młodych !!!

Historia:

FABBRICA ARGENTERIA FIORENTINA di B.BARTOLOZZI & C. (nazwa własna: - Bartolini Bartolozzi & C. S.A.S. - Fabbrica Argenteria Fiorentina ) - pracownia złotnicza powstała w Mediolanie w XX wieku około 1949 roku. Usytuowana była w centrum miasta przy Via Podgora 11. Punca 215 MI została zarejestrowana w 6 września 1949, a wygasła z dniem 31 grudnia 1971. Punce używane we Włoszech w latach (1944 – 1970) miały kształt wieloboku i zawierały numer identyfikujący złotnika oraz nazwę prowincji, oznaczoną dwoma literami.

Źródło: www.silvercollection.it

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Źródło : Wikipedia