Srebrny próby 800 kabaret / nosidełko / stojak z dwoma kryształowymi karafkami na whisky & koniak. Wykonany najprawdopodobniej w latach 50-ych XX wieku w Mediolanie w pracowni Piffarerio Mario di Luigi Zbudowany z gładkiej prostokątnej podstawy wspartej na czterech przestrzennie ułożonych nóżkach stylizowanych na zwierzęce łapy. Brzeg podstawy okalany wysokim ażurowym pasem zwieńczonym płaskim, zdobnym kołnierzem. W środku podstawy wyniesione długie ramię, u nasady dekorowane repusowanymi motywami liści w formie rozety. Ramie profilowane zdobione liśćmi akantu. Po bokach dwie kwadratowe obejmy/pierścienie na kryształowe karafki o tym samym designie jak podstawa. Ramię zwieńczone pięknym zdobnym, wygodnym uchwytem. Karafki o podstawie kwadratowej ze ściętymi narożami i formie prostopadłościanów. Szyjka krótka zakończona płaskim, okrągłym kołnierzem. Korki kryształowe, duże, o formistyce eleganckich kul. Wspaniale pryzmatyczne szlify dające efekt tęczowego rozczepienia promieni świetlnych. Całość tworząca formę stojaka, stacjonarnego kabaretu na whisky & koniak ale i z opcją przenośniego nosidła. Reprezentacyjna, unikalna i ponadczasowa ozdoba gabinetu, stolika w męskim pokoju klubowym na cygara. Wytworna forma, wspaniałe i niepowtarzalne zdobienia kryształowych karafek i ich korków. Całość oryginalna i nie uszkodzona. Luksusowy, trafiony i jedyny taki prezent dla Pana Domu, Prezesa, Dostojnego Jubilata.

Historia:

Piffarerio Mario di Luigi - pracownia powstała w Mediolanie w pierwszej połowie XX wieku. Usytuowana była w centrum miasta przy Via G. Rovetta 38. Punca 204 MI została zarejestrowana około 1935 roku, a wygasła miedzy 1955 a 1970 (brak danych). Punce używane we Włoszech w latach (1944 – 1970) miały kształt wieloboku i zawierały numer identyfikujący złotnika oraz nazwę prowincji, oznaczoną dwoma literami.

źródło: silvercollection.it

Dekoracja ażurowa - sposób powstawania: na srebrnej blasze rysowany jest ornament, który następnie wycinany jest przy pomocy specjalnych narzędzi. Ważne, aby przy wycinaniu powstały prześwity. Jednym ze sposobów dekoracji ażurowej jest umieszczenie wyciętego fragmentu na gładkim tle co przypomina metalową koronkę. Najtrudniejszym elementem tej techniki jest obróbka krawędzi. Ornament należy otoczyć metalową taśmą. Tak przygotowaną formę można również umieścić na powierzchni danego przedmiotu, aby ażur odcinał się od tła.

Źródło: Dzieje wyrobów ze srebra od starożytności do lat 50-tych XX wieku, Arkady, str. 83

Klasycyzm - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).

Źródło : Wikipedia

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia