Srebrna próby 84, około 115-letnia patera na nóżce z kryształowym wkładem. Stara Rosja. Czara okrągła, głęboka o designie rozwiniętego kwiatu. Nóżka wysoka i smukła. Osadzona na okrągłej podstawie. Wsparta na 4 spłaszczonych, kulowych stopkach.

Czarę tworzą 4 ażurowe płatki kwiatu. Zdobione motywami girland i liści akantu. Płatki przedzielone koszami wypełnionymi kwiatami tworzącymi efektowną, dekorowaną formę. Podstawa ażurowa o designie czary.

Wkład oryginalny ze szkła kryształowego, grubo lanego. Idealnie spasowany ze srebrną czarą. Wysoki, bogato zdobiony, szlifowany i cięty kryształowy kołnierz w formie płatków kwiatu elegancko wieńczący paterę. Reprezentacyjna, luksusowa ozdoba stołu. Zapewne zdobiła salony wytwornych domów rosyjskich. Na słodycze i owoce. Lokata kapitału. Nieznane losy i historia przebyta do Polski.

Historia:

Barok - termin „barok”, którego geneza jest wciąż niewyjaśniona, najprawdopodobniej pochodzi od portugalskiego barroco, które oznacza perłę o nieregularnym kształcie. To główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna. Barok obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej. U jego podstaw leżało twórcze przekształcenie renesansowego klasycyzmu w dążeniu do uzyskania maksymalnego oddziaływania na odbiorcę. Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim dlatego, że konotuje tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne. Bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania określonych treści (stąd figury świętych w ekstazie czy wyrazy uczuć skierowane do Chrystusa).

Neobarok – nurt w ramach historyzmu nawiązujący formalnie do baroku rozpowszechniony pod koniec XIX w.

Źródło: Wikipedia