Srebrna próby 800 Ag cukiernica ze zdejmowaną pokrywką ze słynnej mediolańskiej pracownia Romeo Miracoli. Wytworzona w okresie międzywojenny Pierwszej i Drugiej Wojny Światowej.

Czara gładka w formie kopuły - na nóżce. Osadzona na kolistej podstawie, lekko wyniesionej ku górze. Brzeg podstawy zdobiony pasowym ornamentem florystycznym oraz perełkowaniem. Pokrywka gładka, środkiem wysklepiona tworząca podstawę zwieńczoną wygodnym uchwytem stylizowanym na owoc żołędzia. Na uwagę zasługują dwa odlewane i cyzelowane wyjątkowo zdobne ucha o bogatym wzornictwie. Całość wizualnie charakterystyczna dla pucharu empirowego.

Wspaniała ozdoba eleganckiego stolika kawowego i deserowego. Idealna na cukier i słodkości. Znakomicie prezentuje się cukier w kostkach ze srebrnymi szczypczykami. Pamiątka dla pokoleń. Idealny, wytworny prezent wizytowy dla wymagającej Pani Domu.

Historia:

Miracoli - to najstarsza aktualnie ciągle działająca pracownia złotnicza w Mediolanie. Punca z numerem 6 została zarejestrowana w 1912 roku. Od zawsze przekazywana z pokolenia na pokolenie.

Założycielem pracowni był Romeo. Do dziś zachowały się oryginalne metody i procedury w projektowaniu i tworzeniu srebrnych przedmiotów. Zapewniając ciągłość kulturową i jakość, która jest znana na całym świecie.

Wyroby pracowni Miracoli były pożądane na dworach królewskich: włoskim, francuskim, rosyjskim oraz wśród chińskich biznesmenów i włoskich sportowców.

Obecnie tradycja pracowni jest kontynuowana przez Roberto i Renato Miracoli w oryginalnym sklepie i laboratorium mieszczących się w sercu Mediolanu.

Źródło: www.romeomiracoli.com

Neo Empire – styl , który wywodzi się z pierwotnie z kierunku Empire: (styl cesarstwa) – odmiana późnego klasycyzmu powstała we Francji w latach 1800-1815, występująca w modzie, architekturze, malarstwie i sztuce użytkowej podczas panowania Napoleona w Europie, zwłaszcza na terenach obecnej Polski (Księstwo Warszawskie) i w Rosji). W Niemczech i Austrii empire współistniał ze stylem Biedermeier. Styl wzorował się na sztuce starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu. Twórcami stylu empire byli francuscy architekci Charles Percier oraz Pierre François Louis Fontaine zaprojektowali meble i wystrój wnętrz cesarza. Wydali oni również „Palaise maisons et autres edifices de Rome moderne” (1802, Paryż) oraz „Residences des souverains” (1833, Paryż), w których to zawarli założenia stylu. Przykładem zastosowania stylu empire są wnętrza pałacowe Luwru, Wersalu, Rueil-Malmaison i Fontainebleau, kościół La Madeleine oraz łuk triumfalny na Placu du Carrousel. Wielki powrót do tradycji antyku dał również Italii niezwykle korzystną pozycję ponieważ w tym właśnie kraju było największe skupisko zabytków architektury klasycznej oraz bwykopaliska archeologiczne w Pompejach. W połowie wieku XX we Włoszech zapanował powtórnie styl empirowy w sztuce użytkowej potocznie zwany Neo Empire.

Źródło: Wikipedia, Dzieje wyrobów ze srebra od starożytności do lat 50-tych XX wieku, Arkady, str. 96

Srebro a zdrowie - zdrowotne działanie srebra na organizm ludzki doskonale obrazuje stary angielski zwyczaj obdarowywania nowo narodzonych dzieci srebrną łyżeczką. Korzenie tej tradycji sięgają XIV wieku kiedy to podczas epidemii dżumy odkryto, że liczba zgonów wśród ludzi zamożnych jest znacznie niższa niż wśród ubogich. Okazało się, że używanie srebrnej zastawy stołowej powoduje przenikanie do organizmu cząsteczek srebra niszczących ewentualne zarazki dżumy, chroniąc tym samym przed zakażeniem. Srebrne łyżeczki stały się zatem antidotum na epidemię – rodzice, których tylko było na to stać, kupowali je swoim dzieciom jako swego rodzaju antybiotyk. Dziś epidemia dżumy nam nie grozi, ale pamięć tamtych wydarzeń przetrwała w tradycji kupowania srebrnych łyżeczek jako prezentu na chrzest i w angielskim powiedzeniu „born with a silver spoon in your mouth” / “urodzony ze srebrną łyżeczką w ustach”, ale nie tylko. Całe zastawy i sprzęty środka stołu miały i mają lecznicze i odkażające znaczenie dla jedzenia i zdrowia ich użytkowników. Słynna angielska czarna herbata “5 o’clock” podawana obowiązkowo w srebrnych dzbankach / czajniczkach / bulierach zawsze inaczej smakowała i smakuje do dzisiaj, aniżeli w zwykłym metalu, warto się o tym przekonać.

W XIX wieku rozpowszechniła się metoda zakraplania oczu noworodków roztworem azotanu srebra, co zapobiegało zapaleniu spojówek i rozwojowi trwałej ślepoty u dzieci. O skuteczności tej metody świadczy fakt, że wkrótce po jej pierwszym zastosowaniu została ona wprowadzona, jako obowiązek ustawowy.

Źródło: wypisy z różnych stron internetowych oraz przekazów pisemnych książkowych o srebrze